Midden in de bossen komen al jaren bezoekers bijeen om te genieten van een mooi festival. Dauwpop opent ook dit jaar weer hun deuren en verwelkomt de beste Nederlandse acts van het moment en ook staan er een aantal internationale artiesten op het programma. Tel hierbij een lekker zonnetje en een schitterend aangekleed terrein op en je hebt een ideale festivaldag. Dauwpop 2013 in Hellendoorn heeft het allemaal!
Het festival trapt meteen af met een flinke naam. Onlangs won Kensington nog op de 3FM-awards twee prijzen en nu mogen ze op Dauwpop deze reputatie waarmaken. Voor het hoofdpodium staan al veel bezoekers te wachten tot de heren van start gaan. Ze maken hun reputatie meer dan waar. In een sterke show laten ze veel nummers van hun album “Vultures” horen en het publiek blijkt ook veel van dit album mee te kunnen zingen. Zo gaan de kelen wijd open om “Home Again” te laten klinken en ook de andere singles blijken het erg goed te doen. De mannen zijn enthousiast en spelen in een rap tempo. Er vallen geen onnodige pauzes en hierdoor blijft de show fier overeind. Zelfs voor de cover van Ben Howard’s “Keep Your Head Up” draait de band hun hand niet om.
Er zijn vandaag veel acts aanwezig die op dit moment enorm populair zijn. Zo ook Mister & Mississippi. Deze act speelt de laatste tijd voor nagenoeg uitverkochte zalen en ook op de radio komen ze met grote regelmaat voorbij. Op Dauwpop 2013 mogen ze invallen voor Andy Burrows, die vanwege een blessure helaas verstek heeft moeten laten gaan. Ze spelen vandaag in The Barn oftewel een grote schuur. Deze schuur in Amerikaanse stijl is een flink bouwwerk wat speciaal op festivals wordt opgebouwd. Het is er druk binnen, zeg maar gerust behoorlijk druk. Er is geen doorkomen aan en ook buiten staan er nog flink wat mensen om een glimp van het optreden op te vangen. Dauwpop staat bekend om hun mooie aankleding van het terrein en vooral de sfeer van een festival in de bossen. Het terrein is echter verkleind, waardoor alles wat dichter op elkaar staat. Op zich prima, ware het niet dat je bij het ene podium op sommige momenten overlast hebt van een dj die niet veel verderop nog een plaatje draait. Bij een rustige act zoals Mister & Mississippi was dit ook binnen nog hoorbaar.
Terug bij het hoofdpodium staan er al veel mensen te wachten op Blaudzun. Er zijn wat technische problemen waardoor de show iets later begint dan gepland. Als Blaudzun dan ook begint lijken deze problemen nog niet helemaal te zijn opgelost. De zang staat te zacht, maar hier wordt al vrij snel iets aan gedaan. Niet verwonderlijk dat de geluidsman het druk heeft met Blaudzun. De formatie pakt flink uit en staat met zo’n acht personen op het podium. Je zou het bijna Blaudzun XL kunnen noemen. Als eenmaal het geluid beter is afgestemd horen we precies waarom deze act zo goed is. De band is erg muzikaal en zanger Johannes blijkt aan het begin slechts een bijrol te spelen. Een grote rol is weggelegd voor violiste Judith die ook menig ander instrument bespeelt tijdens deze show. De zanger heet iedereen welkom en laat vervolgens heel wat nummers van “Heavy Flowers” horen, maar ook is er ruimte op zijn setlist voor ouder materiaal. Ook hij won onlangs een 3FM-award en de luisteraars van deze zender kennen voornamelijk de hit “Elephants” waarmee de zanger zijn optreden op Dauwpop afsloot.
In “de schuur” staat alweer de volgende band te popelen om te beginnen. Dauwpop programmeert in de breedte en haalt ook internationale acts in huis. België is vandaag vertegenwoordigd in de vorm van Balthazar. De groep uit Gent laat een geheel eigen sound horen. Onze Zuiderburen presteren het keer op keer om met een nieuw talent te komen. Synthesizers, beats, drums, gitaren, maar ook een viool zijn bij Balthazar niet vreemd. De Indie-rockers stonden eerder dit jaar al op Paaspop en gaven daar een geweldig optreden. Ook vandaag is de band in vorm. De afgelopen jaren presteren de Belgen het keer op keer om met een geniale band te komen en ook nu is dit weer het geval. De band klinkt alsof ze uit Engeland zouden kunnen komen. Vooral als ze “The Olders of Sisters” spelen lijkt het alsof we naar Arctic Monkeys aan het kijken zijn. Misschien is dit dan ook wel een aardige vergelijking met deze band. Eigenzinnig en het experimentele niet schuwend. Het publiek moet dan ook af en toe kijken hoe ze nu weer moeten bewegen. De stijlen lopen nogal uiteen en dat maakt deze band interessant. Het rockt en toch is het ook weer dansbaar. Tja, het blijven de Belgen die wederom verrassen!
Het festival biedt vandaag heel wat verrassingen. Er is heel wat variatie op Dauwpop. In de King King-tent staan heel wat hardere gitaarbands en de danceliefhebbers worden welkom geheten in de Danskuil. Ook staat de schoolbus van de Bazzookas op het terrein waarin intieme optredens plaatsvinden. Op deze bus is ook weer een podium gemaakt, waar dus ook nog ruimte is voor optredens. Er is genoeg te zien op dit festival. Wie enkel komt voor sfeer en “mensen kijken” ziet ook genoeg. Jong en oud is vandaag vertegenwoordigd. Dit valt ook te zeggen voor de muzikale stijlen. Op Internet circuleerde al het filmpje van het Broken Brass Ensemble. Een blaasorkest wat een aantal keer hun kunsten vertoonde. Ze krijgen het publiek massaal aan het dansen en zetten een energiek optreden neer. Hoogtepunt is toch wel hun coverversie van “Thrift Shop” waarbij iedereen stond te juichen.
Op Dauwpop zijn er ook acts aanwezig om hun recente album te promoten. Zo heeft Caro Emerald onlangs haar opvolger van “Deleted Scenes From the Cutting Room Floor” uitgebracht en staat ze op het hoofdpodium om hier wat van te laten horen. Op Paaspop klonken de nieuwe nummers nog wat onwennig, maar nu weet ze het nieuwe materiaal al beter in te passen. Vandaag was ook de albumrelease van de Bökkers. Deze band uit de Achterhoek presenteert vol trots `Morattamottamotta`. In de Barn lijkt het net alsof Normaal weer aan het spelen is. Het bier vliegt in het rond en de band speelt muziek die identiek is aan de historische band uit de Achterhoek. Ze spelen ook nummers van Normaal, maar ook hebben ze eigen nummers geschreven. Even gaat de klok weer op rock en is het Høken geblazen. De trouwe fans schreeuwen hun teksten mee en de rest geniet voluit van het enthousiasme. Echt verstaanbaar is het voor een buitenstaander niet. Dat het nu een echt boerenschuurfeest is dat is wel duidelijk. Muziek is soms zo universeel….
De klok staat ook op rock als het om het hoofdpodium gaat. De Ierse band Therapy? gaat daar van start. De rockers die vooral bekend waren in de jaren ’90 brengen een sterke set doordrenkt met klassiekers. Ze trappen af met “Isolation” om er vervolgens meteen een “Stories” achteraan te doen. Zo hoort een festivalset te worden opgebouwd. Meteen knallen om zo het publiek voor je te winnen. Vervolgens komen er wat onbekendere nummers voorbij, maar het publiek krijgt al snel waar ze voor komen kijken. Therapy? gaat er echt voor en staan stralend op het podium. Zanger Andy is erg goed bij stem en Michael McKeegan stuitert weer eens over het podium. De “oudjes” doen het nog prima op dit festival. Ze krijgen de handen op elkaar door “Died Laughing” op te dragen aan Slayer-gitarist Jeff Hanneman en ook nog eens de hits “Going Nowhere”, “Knives” en niet te vergeten “Diane” te laten klinken. Afsluitende track “Potatoe Junkie” is het slotstuk van de show en bevat nog een fragmentje van Iggy’s “I Wanna Be Your Dog”. Dauwpop gaat dan ook terug in de tijd met deze geweldige performance. De oudere rockers in het publiek genieten dan ook volop.
Het hoogtepunt in The Barn moet dan nog komen. Dat neemt Frank Turner gaarne voor zijn rekening. De voormalige punkrocker doet het wat rustiger aan en maakt nu vermakelijke folkrock. Deze stijlwissel is niet vreemd. Gaslight Anthem pakt het tegenwoordig ook wat rustiger aan, maar doet het lang niet zo vermakelijk als Frank Turner dat doet. Deze zanger is een rasechte entertainer die het publiek helemaal bij de show betrekt. Hij maakt niet het feest voor het publiek, maar met het publiek. Hij laat ze zingen en meedoen en zijn plan slaagt. Samen met zijn band The Sleeping Souls wordt de schuur een gezellige boel. Vermakelijke verhalen wisselt hij graag af met muziek en als hij “Eulogy” van het album “England Keep My Bones” in het Nederlands probeert te zingen gaat de tent plat. De tekst komt van een blaadje en zijn uitspraak is lachwekkend. Zo krijg je het publiek mee. Als hij aan het einde vraagt of iedereen wil gaan zitten tijdens “Photosynhesis” en hard wil meespringen en dansen is dat niet tegen dovemansoren gezegd. Nog eenmaal gaat het publiek uit zijn dak. Frank Turner scoort dan ook het leukste optreden van vandaag!
Naast Therapy? staan er nog meer oude helden op Dauwpop. Claw Boys Claw is ook aanwezig en hoe! De band is helemaal terug met een nieuw album en laat dit graag horen aan het voltallig aanwezige publiek. De Amsterdammers spelen dan ook veel nieuwe tracks en dit levert wat braaf applaus op. De show komt niet helemaal van de grond. Het is nog vrij licht rondom het podium en deze band komt in het donker veel beter uit de verf. Als het dan ook wat donkerder wordt komt de sfeer wat meer los. Zanger Peter te Bos blijft een absolute entertainer. Met speels gemak danst hij op het podium heen en weer en bewijst dat je als 62-jarige absoluut nog meekan. Ook de bezoekers die buiten staan te kijken naar de act uit de hoofdstad worden niet vergeten. Met een gigantisch lange kabel komt Peter tot helemaal buiten om te komen zingen. Claw Boys Claw doet waar het goed in is. Het neerzetten van een strakke show met sterk gitaarspel. Echter komt het alles in een eigen clubshow veel beter tot zijn recht. Ook loopt het publiek richting het einde van de show alvast naar het hoofdpodium.
Afsluitende act Kaiser Chiefs gaat namelijk al snel van start en hier willen veel bezoekers van Dauwpop bijzijn. Hoewel hun laatste album misschien niet zo flink scoort is de band wel een absolute festivalact. Op Pinkpop en Lowlands zetten ze in het verleden al de boel op zijn kop en dat zal vanavond niet veel anders zijn. Zanger Ricky Wilson is een rasentertainer en zweept het publiek continu op. Lukt het hem niet, dan is het wel de muziek die het wel doet. Kaiser Chiefs is een absolute festivalact, want met hits als “Ruby”, “I Predict a Riot” en “Oh my God” kun je simpelweg niet stil blijven staan. Zo ook vandaag op Dauwpop, waarbij iedereen nog eenmaal helemaal losgaat. Het publiek geeft het laatste beetje energie en zingt luid mee. De hits zijn nog steeds bekend. De band uit Leeds doet dan misschien niet meer de allergrootste festivals, maar dit maakt hun shows er niet minder op en het nieuwe werkje “bows and arrows” klinkt alsof men zeker niet van plan is het rustig aan te gaan doen Als het meezing- en meespringspektakel erop zit kunnen we vandaag terugkijken op een schitterende editie. “Oh My God, wat een Dauwpop!”
