Dave Kerzner – Static

Voor veel proggers verscheen Dave Kerzner pas in beeld als onderdeel van de band Sound Of Contact in 2013. Ook ik wist niet dat Kerzner al te horen was op het solo-album van Kevin Gilbert in 1994, samen met onder andere Nick d’Virgilio (Big Big Train, ex-Spock’s Beard). Dat is ook niet zo gek, want lange tijd hield Kerzner zich vooral bezig met zijn andere carrière.
Met zijn bedrijf Sonic Reality is Kerzner sounddesigner. Dat houdt zoveel in als dat hij werkt aan samples en software om die samples mee te gebruiken, voor fabrikanten van bijvoorbeeld keyboards, of specifiek voor live- of studiosettings voor artiesten als Steven Wilson, Genesis, Steve Hackett, maar ook Madonna, The Rolling Stones en Beyoncé. Geen wonder dat Kerzner’s albums klinken als een klok.
Dat was al zo met Sound Of Contacts Dimensionaut in 2013, met Kerzners solodebuut New World in 2014 en logischerwijs is het ook het geval met dit tweede soloalbum Static. En Kerzner mag dan Amerikaan zijn, het klinkt als erg Britse prog, met Pink Floyd en Genesis nooit ver weg. Dat zijn stemgeluid en frasering regelmatig overeenkomsten vertonen met die van David Gilmour draagt daar ook aan bij. Gelukkig verzandt het nergens in een makkelijke kopie.
In de loop der jaren heeft Kerzner met genoeg grote namen gewerkt, dus kom je onder andere de namen van Nick d’Virgilio en Steve Hackett hier tegen. Het opmerkelijkst is de vermelding van de drums bij het titelnummer. Nick Mason is de drummer. Die van Pink Floyd? Ja, die. Of nou ja, Nick Mason, Nick Mason Drums by Sonic Reality, met andere woorden het commerciële pakket waarvoor Nick Mason onder productionele leiding van Alan Parsons zijn drumsound opnam voor Kerzners bedrijf.
De belangrijkste muzikanten op dit album zijn naast Kerzner gitarist/bassist Fernando Perdomo, gitarist Randy McStine en drummer Derek Cintron. Perdomo trad al in Nederland op in de soloband van Kerzner. McStine en Cintron hebben beide eerder met Perdomo gewerkt en hebben in dienst van anderen ook al aanzienlijke cv’s opgebouwd.
Tekstueel gaat het album over het jachtige hedendaagse leven en de ruis (static) die de moderne communicatiemiddelen met zich meebrengen. Kerzner is daarin bepaald niet terughoudend. In teksten als die van Dirty Soap Box of de dik zestien minuten durende afsluiter The Carnival Of Modern Life gaat hij op The Tangent-achtige wijze tekeer. Die felheid hoor je ook in de uitvoeringen, zodat er nergens sprake is van gezapigheid. Het gaat Kerzner aan het hart, en dat hoor je. Maar de crux zit ‘m in de laatste zin van het album: “We’re all hypocrites, look at yourself”. Auw.
Boos of niet, Kerzner heeft zijn boosheid in een overtuigende vorm weten te gieten. Wie van de klassieke prog houdt kan niet om Static heen. Naast dit fijne album was er nog meer goed nieuws: inmiddels is er een Kickstartercampagne voor een Static livealbum en recentelijk heeft Kerzner ook weer gewerkt aan het nieuwe Sound Of Contact-album, dat naar verwachting dit jaar zal verschijnen.

Dave Kerzner website