Onder de noemer “Eindelijk weer De Dijk” keert de Amsterdamse formatie terug op de Nederlandse podia. De Dijk pakt af en toe een sabbatical om weer even bij te komen van het vele optreden en werkt dan ondertussen ook nog aan nieuw materiaal of aan solo-projecten. De fans hebben dan ook even moeten wachten totdat De Dijk de Effenaar weer op zijn kop mag gaan zetten. Over belangstelling hoeft de band nog niet te klagen, de show is UITVERKOCHT!
Een volle zaal ziet dan ook voorprogramma Sunday Sun het spits afbijten. De groep uit Utrecht speel vermakelijke popliedjes en tovert bij veel bezoekers een glimlach op het gezicht. Hun opgewekte sound doet wat denken aan The Beach Boys, maar ook aan The Beatles. Vol enthousiasme laten de mannen, die op een rij naast elkaar staan op het podium, horen wat ze in huis hebben. Ze hebben er enorm veel zin in en dat zie je vooral tussen de nummers door als ze elkaar aankijken. Sunday Sun weet dat ze geen bekende hits in huis hebben en het op een andere boeg moeten gooien om het publiek voor zich te winnen. Dit lukt vrij aardig door hun meerstemmige liedjes en vrolijke gitaarspel. Ook weet men het publiek te bespelen door ze mee te laten zingen en springen. Natuurlijk maakt men reclame voor hun cd die te koop is, maar spelen ook al nummers die nog niet uit zijn. Sunday Sun is dan ook een band die volop in beweging is. Interessant om te weten te komen wat hier nog van gaat komen.
Als na een korte ombouw de klanken van “I Spy” klinken weet men hoe laat het is. Het begin van de show van De Dijk is aanstaande. Vanavond trapt de band af met “Laat het vanavond gebeuren” en lijkt vanaf dat moment het publiek al voor zich gewonnen te hebben. Niet heel vreemd natuurlijk, want de band staat al jaren garant voor kwaliteit. Het publiek wil meezingen vanavond en krijgt hier voldoende mogelijkheden voor. De Amsterdammers schotelen aan het begin van de set al meteen grote hits voor zoals “Niemand in de stad” en “Wakker in een vreemde wereld”.
Wat is nu dat grote succes van De Dijk? Ongetwijfeld is dat de geoliede machine zoals deze band wel genoemd mag worden. De bandleden spelen al jaren samen en dat betaalt zich overduidelijk uit. Natuurlijk mag hun artistiek leider en zanger Huub van der Lubbe niet worden overgeslagen. Zijn karakteristieke bewegingen en herkenbare stemgeluid maken de boel compleet. Er valt dan ook weinig aan te merken op de show van vanavond. Verrassend is de band al jaren niet meer, maar wel zet men al jaren een goede show neer. Het zijn niet alleen de grote nummers die het goed doen in de Effenaar. Het publiek krijgt even kippenvel als Huub “Als ze er niet is” inzet. De “kleine” liedjes hebben ook hun uitwerking. Dit geldt ook voor “Mijn van straat geredde roos”, waarbij de naam van Solomon Burke natuurlijk niet vergeten mag worden.
De Dijk laat niet alleen het bekende materiaal horen vanavond. Eindhoven krijgt een primeur, want gewapend met de tekst nog in zijn hand laat Huub een nummer horen. Na het spelen van het nummer plaatst hij nog de opmerking om de opnames maar te wissen. Men wil nog niet hebben dat het op het Internet verschijnt. Ook speelde De Dijk onlangs nog met het Amsterdamse Sinfonietta Orkest en liet men hier een nieuw nummer horen. Ook vanavond staat dit nummer op de setlist. Zo blijft De Dijk toch nog vernieuwen.
Een avond met De Dijk gaat altijd binnen no-time voorbij. Als de band het podium verlaat zijn er nog genoeg keuzes voor het toegift. Als de band enkel al hun hits zouden spelen zou men al een behoorlijk lange avond kunnen vullen. Gelukkig kiest men voor de nodige variatie. Een hoogtepunt van de avond is hun uitvoering van “Onderuit” waarin alle muzikanten een behoorlijke rol hebben. Het publiek wil echter nog veel meer, men wil “Dansen op een vulkaan”. Ook dit nummer staat op vanavond op het programma. Na ongeveer twee uur spelen mogen de keeltjes van een uitzinnige Effenaar nog eenmaal open en sluit de band af met “Groot Hart”. Eindelijk, daar waren ze weer! De Dijk!
De Dijk – Effenaar (Eindhoven) 23/05/2014
636
vorig bericht