Rock met de hoofdletter R, dat is wel duidelijk. Bubble Gum heeft gelukkig niets te maken met de term bubblegum music zoals die eind jaren zestig hoogtij vierde. Nee, Bubble Gum laat de luisteraar elf uitstekende rocknummers horen. Elf op zichzelf staande nummers maar die toch één geheel vormen.
Kitty Kitty is het eerste nummer, een rauwe mix van synthesizer en baswerk die onbewust ergens herinneringen oproept aan Urban Dance Squad. Het is een uitermate melodisch nummer waarin de synthesizer de overhand heeft. In Fake It Till You Make It wordt flink uitgehaald naar al het nepnieuws en alle bedriegerij. Legendes worden gemaakt en in het middelpunt van de belangstelling staan is daarbij het belangrijkste.
Mona Lisa is een wat ruiger nummer terwijl Pikachu een wel heel elektronisch nummer wordt. Het wordt geweldig gezongen door Torre Florim en Rocco Hueting. Phoenix begint donker met een geluid dat doet denken aan een alarmmelding maar gaat dan over in een rustig ingetogen nummer.
En zo wordt de luisteraar elf nummers lang telkens weer aangenaam verrast. De band heeft telkens een andere muzikale zijweg gevonden om een nummer ten gehore te brengen en zorgt daardoor voor een prettige balans op het album. Het is een album geworden dat werkelijk op geen enkele moment inzakt of teleurstelt. De stevige rock wordt gecombineerd met experimentele stukken muziek en is zonder meer een album dat in menig collectie niet zou misstaan.