Een band die zichzelf niet al te serieus neemt en vooral plezier heeft met het maken van muziek, dan kan het enkel over De Stoeptegels gaan. In een laaiend enthousiaste Burgers in Eindhoven zag ik de band voor het eerst. Er was een bak energie waarmee ze het publiek goed meekregen, zo goed zelfs dat de muziek buiten aan het einde van de straat al te horen was. Vorig jaar werd de band opgericht en brachten ze al snel debuutplaat Liedjes Voor het Slapengaan uit. De Titelloze Tweede is, u raadt het al, het tweede album van deze punkers.
Met de Wegwerker Waltz wordt het album geopend. Dit wordt mooi gevolgd door een referentie naar de originele New Kids serie om vervolgens een bak herrie neer te zetten die zich Stoephoer noemt. Rauwe, smerige punk met Nederlandse teksten die terug doen denken aan een geweldige show in Burgers. Bassist Percy Joosen is bekend van Black Metal band Neroth, die black metal invloeden zijn instrumentaal enigszins te horen. De vocalen van Bas Groenendaal brengen de teksten vol overtuigen. Eerder bracht de band Omnomnomnivoor als single uit, een actuele tekst die gebracht wordt met de humor van De Stoeptegels. Leuk nummer voor in de BBQ playlist.
Met een razend tempo gaan De Stoeptegels door. Af en toe zijn er terugkomende thema’s, zonder teveel in herhaling te vallen. Ook worden de vegans nog een keer vertegenwoordigd, want voor de vegan BBQ is Witlof Themafeest natuurlijk het ultieme nummer.
Een album van De Stoeptegels is natuurlijk incompleet zonder een ode aan Bob. Naast dat Bob schittert op de album cover is hij ook altijd trouw aanwezig bij de shows. Balbezichtiging volgt Bobzilla op. Een mooie overgang, na mysterieus Godzilla gedoe gehad te hebben met Bob in de hoofdrol, is een nummer met het signature Stoeptegels geluid. Terwijl ik nog heerlijk aan het genieten ben van het album ontdek ik dat Crimiclowns alweer het laatste nummer op de plaat is. Dit was een persoonlijke favoriet van me bij het concert in Burgers en viel toen ook bij de rest van het publiek erg goed in de smaak. Helaas is het album daarmee ten einde, de 28 minuten vlogen voorbij.
Hoe omschrijf je een album zoals dit? Dit is gewoon een lekker album met een flinke dosis humor, gemaakt door een band die duidelijk plezier heeft in wat ze doen. De teksten zijn allesbehalve serieus en dat hoeft ook niet. Met hoe de wereld tegenwoordig in elkaar zit, is het af en toe leuk om een moshpit in je woonkamer te starten onder het genot van De Stoeptegels.