Dit jaar heb ik 71 recensies geplaatst. Veel oude bekenden voor mij, maar zoals altijd ook weer een paar pareltjes die mij hiervoor onbekend waren, zoals dit jaar zelfs de nummers 1 en 2 van mijn jaarlijstje. Veel concerten heb ik helaas niet kunnen zien, maar ik ben blij dat ik in elk geval nog bij De Raggende Manne in Tivoli De Helling ben geweest. Dat was feest en afscheid tegelijk.
Kleine opmerking bij het lijstje: Paul Gilbert’s Behold Electric Guitar verscheen vorig jaar via PledgeMusic en dit jaar via Mascot. Omdat dat album vorig jaar al in mijn jaarlijstje stond heb ik het hier overgeslagen. Het zou anders echter zeker weer in het jaarlijstje hebben gestaan. Verder is opvallend dat zeven van de tien uit de tweede helft van het jaar komen. Slechts Dizzy Mystics, Mörglbl en John Fairhurst hebben uit de eerste helft de schifting overleefd.
1. The Hu – The Gereg
2. Dizzy Mystics – Wanderlost
3. Status Quo – Backbone
4. Ruben Hoeke Band – All Saints
5. Leif de Leeuw Band – Play The Allman Brothers Band
6. Beth Hart – War In My Mind
7. Mörglbl – The Story Of Scott Rötti
8. Flying Colors – Third Degree
9. Sons Of Apollo – Live With The Plovdiv Psychotic Symphony
10. John Fairhurst – The Divided Kingdom
Dicht bij een plekje in het jaarlijstje waren verder Raggende Manne – Alles Kleeft, Black Bottle Riot – Fire, Reese Wynans and Friends – Sweet Release, The Lachy Doley Group – Make Or Break, DeWolff – Live & Outta Sight II, Prince – Originals en Back Porch Republic – Hustle & Flow.
Voor 2020 kunnen we ons verheugen op een nieuw album (en een concert in Utrecht) van Igorrr en een nieuw album van King’s X. Dat zijn alvast twee goede redenen om bij de jaarwisseling voorzichtig te zijn met je oren.