2024 zit er zo goed als op. Het jaar waarin ik voor het eerst de pen heb opgepakt om mijn mening over albums en shows onder woorden te brengen. Dankzij vrienden Jordy Weustenraad en Jochem Van Der Steen belandde ik bij Rockportaal en begon ik begin januari met reviews van Deathisfaction, Alluvial en Drown in Sulphur. De album reviews vond ik vanaf moment één superleuk om te doen. Het idee van show recensies vond ik daarentegen best spannend. Ga ik nog wel lol beleven aan een show als ik recenseer? Hoe onthoud ik in vredesnaam de setlists? In maart leverde ik hier dan toch de eerste van af voor de show van Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed in Metropool Hengelo. Onder het mom van ‘Twentse leu bint leuke leu’ zie ik het dan ook als persoonlijke uitdaging om te laten zien dat ‘we’ er hier in het oosten van het land ook een mooi metal feestje van kunnen maken!
Om dit kracht bij te zetten organiseerde ik dertig maart met Jos, Frank en Frido alweer de derde editie van Vloek Van Twenthe en mocht ik mij voor het eerst tegen de line-up van Randrock aan bemoeien. Ik kwam er achter dat ik hier heel veel lol en energie uit haal. In 2025 mag ik daarom nog meer doen voor beide festivals en staan er hele gave dingen voor beide in het verschiet. Zo hebben we voor Vloek al Antzaat en When Plagues Collide kunnen aankondigen voor de 2025 editie (die 19 april op de planning staat).
Daarnaast was de tweede editie van The Rock & Metal Society Fest weer een ongelofelijk succes. Een feest voor en door prachtige mensen met een passie voor harde muziek. Om dit samen met de andere acht van de Fine Nine te mogen organiseren is een voorrecht. Kers op de taart was met de heerschappen van Asgrauw de planken op gaan om Tussen Willen en Kunnen en Wolvenbloe.d live van tweede gitaar te voorzien. Een prachtig feest en we zijn als organisatie alweer druk bezig om de derde editie op poten te zetten.
Ook muzikaal was het persoonlijk een bewogen jaar. Zo kwam de split E.P. Nihil Vincit Omnia uit van The Color of Rain en Meslamtaea. Een plaat waar ik zelf erg trots op ben. The Color of Rain is mijn geesteskind en het project waar ik volledig mijn ei in kwijt kan. Meslamtaea is een band waar ik al jaren fan van ben. Sinds dit jaar ben ik ook ingelijfd door hen als solo gitarist. Deze split was dan ook een heel bijzondere samenwerking en het feit dat ik nu eindelijk eigen werk op vinyl gedrukt heb is natuurlijk een mooie bonus! Verder ben ik dit jaar weer helemaal losgegaan op een hobby van me; jingles! Ik schreef acht schijtlollige jingles voor The Black Monday Radioshow, waar ik zelf ook als DJ te vinden ben. Ben je benieuwd naar mijn (gebrek aan) humor, schakel dan eens in tussen zeven en tien uur ’s avonds elke maandag.
Het is gebruikelijk om in een terugblik als dit stil te staan bij welke muziek nou écht er voor me uitsprong in het afgelopen jaar. Dat ga ik dan ook zo doen. Eerst wil ik toch nog graag even een persoonlijk bedankje hier neerzetten. Een bedankje aan de Nederlandse metalscene. Voor mijn gevoel is deze een stuk levendiger dan enkele jaren terug en is het ‘ik ben meer metal dan de rest’ randje er bij de meeste bezoekers ook af. Ik zie een scene die weer wat meer openstaat voor de jeugd. Ook is er eindelijk weer ruimte voor het experiment en afwijkende genres. Gatekeepen is zóóóó jaren ’00 en lijkt dan ook eindelijk wat in het gedrang te raken binnen metal liefhebbend Nederland. Dus bij deze een welgemeend bedankje aan een ieder die de scene in Nederland levendig, open-minded en inclusief weet te houden!
Oké, dan nu de ‘jaarlijst’ afdeling. Ik ben bij iets minder shows geweest dan in 2023, maar heb wel erg bijzondere dingen mogen meemaken. Zo was Wardruna een bijna spirituele belevenis, speelde Fit For An Autopsy de Doornroosje vakkundig aan gort en heb ik met open mond van Amenra staan genieten bij Pitfest. Toch staat er een show mij het meest bij en dat was de krankzinnige Terror show in Innocent Hengelo. Ja, dé Terror, in een zaal met een capaciteit van honderd man. Ja, dé Terror, in een zaal waar je als je gaat crowdsurfen met je buik vast tegen het plafond zit. Vooraf zou dit een legendarische show moeten worden en dat werd het ook. Zij gaan dan ook aan de haal met mijn nominatie voor ‘show van het jaar’.
De releases van dit jaar spraken ook vaak tot de verbeelding. Mijn daadwerkelijke AOTY lijst bestaat dan ook uit vijfendertig albums en vijf E.P.’s. Wat me dit jaar opviel was het bijzonder hoge niveau dat er uit het minder ’trve’ kamp van black metal uitkwam. Daarnaast waren de albums waar ik enorm naar uitkeek bijna unaniem voltreffers. Fit for an Autopsy, Job for a Cowboy, Gaerea, Ulcerate, Vitriol; stuk voor stuk kwaliteitschijven. Alleen The Black Dahlia Murder maakte nét niet de (veel te) hoog gespannen verwachtingen bij me waar. Ik ben me er ook wel bewust van dat zij een onmogelijke klus te klaren hadden na het overlijden van Trevor Strnad. Een top vijfendertig dus, waarbij de top zes voor mij nu al een onvervangbare status hebben in mijn luisterlijst. Het was een topjaar en ik vraag me oprecht af hoe 2025 dit moet gaan overtreffen. Maargoed, de lijst! Tromgeroffel aub:
1. Fit For An Autopsy – The Nothing That Is
2. Job For A Cowboy – Moon Healer
3. Gaerea – Coma
4. Ecr.Linf – Belluaires
5. Ulcerate – Cutting the Throat of God
6. Vitriol – Suffer & Become
7. Dool – The Shape of Fluidity
8. Blood Incantation – Absolute Elsewhere
9. Misotheist – Vessels by Which the Devil is Made Flesh
10. Parfaxitas – Weaver of the Black Moon
11. Ihsahn – IHSAHN
12. Exuvial – The Hive Mind Chronicles, Pt. I: Parasitica
13. Groza – Nadir
14. Walg – IV
15. Worm Shepherd – Hunger
16. Vale of Pnath – Between the Worlds of Life and Death
17. The Black Dahlia Murder – Servitude
18. Eternal Storm – A Giant Bound to Fall
19. Panzerfaust – The Suns of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion
20. Benighted – Ekbom
21. Asgrauw – Oorsprong
22. Hour of Penance – Devotion
23. Caligula’s Horse – Charcoal Grace
24. Dvne – Voidkind
25. Akhlys – House of the Black Geminus
26. Alcest – Les Chants De L’Aurore
27. Hemotoxin – When Time Becomes Loss
28. Severe Torture – Torn From the Jaws of Death
29. Chapel of Disease – Echoes of Light
30. Nails – Every Bridge Burning
31. Stuporous – Asylum’s Lament
32. Snake Father – No More Faces
33. Beenkerver – De Rode Weduwe
34. Darkthrone – It Beckons Us All
35. Sons of Arrakis – Volume II
Top 5 E.P.’s:
1. Counterparts – Heaven Let Them Die
2. The Color of Rain/Meslamtaea – Nihil Vincit Omnia
3. Alluvial – Death Is But A Door
4. Synestia & Disembodied Tyrant – The Poetic Edda
5. Burn Down Eden – Epiphany
Rest mij iedereen hier vanuit Vriezenveen alvast ontzettend gave kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik kijk uit naar een jaar vol nieuwe releases (waaronder van eigen projecten), spraakmakende shows en onvergetelijke avonden gezelligheid en metal. Maak er wat van!