De terugblik van Hans

Wat vooraf ging…
In een ver en minder ver verleden verslond ik muziekbladen zoals Sym-info, Oor, Aardschok, Metal Hammer en iOPages. Toen aan het begin van deze eeuw websites over muziek opdoken, verlegde ik mijn interesse geleidelijk daarheen. Het lezen van recensies had zowel in bladen als e-zines altijd mijn voorkeur. Mijn liefde en drang om te schrijven (met nul komma nul journalistieke opleiding) en het lezen over muziek sloten uiteindelijk een verbond. Ingezonden stukjes leverden in 2007 een uitnodiging op van Progwereld (net als Rockportaal een Nederlandstalige website) om voor die website te gaan schrijven. Dat deed ik met veel energie en enthousiasme. Maar na 7½ jaar vond ik het mooi geweest. Al verdween de liefde voor muziek nooit.
Wat volgde…
Vrijwel aansluitend deed ik van 2014 tot en met 2015 de promotie en merchandise van Knight Area. In die periode heb ik de muziekwereld van een andere kant kunnen bekijken. Het was voor mij een leerzame periode. Maar bleek niet echt mijn ding.
Dat het schrijven over muziek niet volledig uit mijn bloed is verdwenen bleek wel toen het halverwege 2017 weer ging kriebelen. De makkelijke weg was herintreden bij Progwereld. Maar ik koos voor de uitdaging en solliciteerde bij die andere grote Nederlandstalige website voor rockmuziek, Rockportaal. Daar bleek de deur al op een ruime kier te staan. Dus maak ik als recensent sinds oktober 2017 deel uit van het team van Rockportaal. Op 19 oktober 2017 publiceerde ik mijn eerste recensie van wat er inmiddels 20 zijn. Ik bespreek hoofdzakelijk progressieve rock albums, maar krijg ruimschoots de gelegenheid uit mijn comfortzone te treden.
En dan 2017…
Wat was 2017 muzikaal gezien voor mij voor een jaar? Niets meer of minder dan een gemiddeld jaar. Beter dan 2016, maar minder dan 2015. Ik heb mij verheugd op de toenemende kwaliteit van Nederlandse bands. Twee voorbeelden vind je terug in mijn top 5. Maar het album van The Tangent steekt er voor mij toch bovenuit. De oude vos Andy Tillison is muzikaal weer ouderwets op dreef en schroomt ook niet zich maatschappij (lees Groot Brittannië) kritisch op te stellen.
In memoriam
Helaas ontvielen ons ook dit jaar tal van rock muzikanten. Ik noem Tom Petty, Chris Cornell, John Wetton, Warrel Dane en Malcolm Young. Het is wellicht een cliché, maar hun muziek leeft gelukkig voort.
De 10 van 2017
Onderstaand mijn persoonlijk extract van een jaar muziek. Net als ieder jaar is dat voor mij een subjectieve opsomming van albums die om een of andere reden in mijn geheugen zijn blijven hangen. Om te bepalen welk album welke positie inneemt hanteer ik het aantal keren dat ik een album beluister en ook blijf draaien. Vraag mij pakweg over een half jaar om een nieuwe jaarlijst samen te stellen, dan zal deze er zeker anders uitzien.

1. The Tangent – The Slow Rust Of Forgotten Machinery
2. Playgrounded – In Time With Gravity
3. Threshold – Legends Of The Shires
4. Knight Area – Heaven And Beyond
5. Armed Cloud – Master Device & Slave Machines
6. Leprous – Malina
7. Karfagen – Messages From Afar – First Contact
8. Carptree – Emerger
9. Sons Of Apollo – Psychotic Symphony
10. Aldenfield – Light Or Day

Een paar handen albums vol redden het niet. Maar zijn absoluut de moeite waard. Zoals Eloy, Lunatic Soul, Retrospective, Sky Architect en Steven Wilson.
Aan concerten en festivals doe ik niet meer. Ik woonde dit jaar welgeteld vier concerten bij. Het relaas van de meest recente vind je inmiddels op de website.
Vooruitblik op 2018…
Er staan ons ongetwijfeld weer mooie releases, concerten en festivals te wachten. Maar voor dat zover is wens ik alle lezers en bezoekers van Rockportaal een mooi 2018!