Het einde is nabij en 2024 gaat te boek als mijn tweede jaar als schrijver voor Rockportaal. Dit jaar bezocht ik minder shows en festivals dan het jaar ervoor, maar dit komt allemaal doordat ik de eerste zes maanden in Noorwegen heb gespendeerd. Voor mijn studie mocht ik genieten van alle parels die dit land bezit, en dat zijn er veel!
Ik heb dan wel minder live-optredens gezien, maar ter compensatie schreef ik meer albumreviews. Zo was mijn eerste review dit jaar van de nieuwste plaat van, het van hiatus teruggekomen, Casey en was mijn eerste live-artikel in Finland bij Extermination Dismemberment. Ik heb namelijk dit jaar de tijd genomen om veel te gaan reizen. Zo bezocht ik naast Noorwegen ook Polen, Estland, Letland, Litouwen en Finland, en zag ik ook meerdere shows in deze landen. In totaal was ik aanwezig bij 22 concerten en bezocht ik 5 festivals. Ik zag 235 verschillende liveshows en bezocht 18 verschillende concertzalen. Naast de venues in Noorwegen, Polen en Finland zette ik voor het eerst voet aan wal bij Carré, Mainstage, Melkweg en Willemeen.
Ik heb een heel aantal memorabele shows mee mogen maken en graag blik ik terug op de top vijf.
Amenra (Jera On Air 2024)
Dit jaar zette ik mijn eerste tattoo en dit is een ode aan deze Belgen. Door Voor Immer wist ik mijn passie voor dichten terug te vinden en ben ik uiteindelijk bij Rockportaal gekomen als schrijver. Dus daar ben ik de band heel dankbaar voor en gelukkig kon ik deze groep weer aanschouwen. Aanvankelijk een beetje een vreemde eend op Jera, maar met hun intense live-show wisten ze de Buzzard-tent volledig stil te krijgen en vloeiden er rijkelijk tranen van meeslepende pijn, waaronder bij mijzelf.
Tool (Graspop 2024)
Deze progressieve grootheid stond al jaren op mijn lijstje om live te ervaren. Op een natgeregend en bemodderd Graspop was het zo ver. Met een fijne setlist en een extravagante frontman achter de microfoon wist dit viertal hun eerste doorkomst op Graspop succesvol ten einde te brengen. De krachtige en techniciteit van deze Amerikanen is ongekend en een Maynard die goed bij stem was, hielpen allen mee aan deze show. Dat de band een kwartier eerder stopte, deed niks af aan de genialiteit.
Bury Tomorrow (Jera On Air 2024)
Deze Britten mocht ik dit jaar drie keer aanschouwen, maar de shows in de Melkweg en op Graspop haalden niet het niveau van hun headlinerset op Jera On Air. Met een diverse setlist en vooral veel enthousiasme werd de tent letterlijk in vuur en vlam gezet. Van ontelbare crowdsurfers tot aan eindeloze moshpits en springen met vreemden. Bury Tomorrow bezorgde Jera een feest van verbroedering. Dat ik zelf ook vier keer heb gecrowdsurfed is daar het resultaat van.
Vitriol (Effenaar)
Ik ken de band pas sinds dit jaar, maar Suffer & Become wist in rap tempo mijn jaarlijst te infiltreren. Zo technisch, dissonant en krachtig, dat is iets om in een livesetting te ervaren. Nou ik ging ervoor naar de Effenaar, waar de band het voorprogramma mocht verzorgen voor het legendarische Dying Fetus. Hoewel het heden ten dage een tweetal betreft en dit duo met technische problemen had te maken, was dit pure genialiteit en een weerspiegeling van hetgeen op plaat te horen is. Kwalitatief de beste show van dit jaar!
Mayhem (Sentrum Scene)
Misschien in de basis wel het meest legendarische optreden wat ik ooit heb mogen zien. Tijdens mijn tijd in Noorwegen was het ook de veertigste verjaardag van Mayhem en dit werd gevierd met twee speciale shows. Niet alleen speelden de heren werk van alle platen en trad meer dan twee uur op, ook oudgedienden Messiah en Mannheim speelden mee tijdens oud werk. Daarnaast ving ik ook nog de drumstok van hem. In een overladen zaal midden in Oslo waren fans van over de hele wereld getuigen van dit unicum.
- Amenra (Jera On Air 2024)
- Tool (Graspop 2024)
- Bury Tomorrow (Jera On Air 2024)
- Vitriol (Effenaar)
- Mayhem (Sentrum Scene)
- Polyphia (Graspop 2024)
- Atreyu (Jera On Air 2024)
- Emperor (Graspop 2024)
- Machine Head (Graspop 2024)
- Dark Tranquility (Alcatraz 2024)
- Crown Magnetar (John Dee)
- The Rumjacks (Jera On Air 2024)
- Decapitated (Dynamo Metalfest 2024)
- Of Mice & Men (Jera On Air 2024)
- Dark Funeral (Graspop 2024)
- Born Of Osiris (John Dee)
- Make Them Suffer (Jera On Air 2024)
- Watain (Dynamo Metalfest 2024)
- Dying Fetus (Graspop 2024)
- Miss May I (Tivoli)
- Mental Cruelty (Alcatraz 2024)
- Limp Bizkit (Graspop 2024)
- Septicflesh (Alcatraz 2024)
- Marduk (Alcatraz 2024)
- Leprous (Festiviteten)
- Darkest Hour (Doornroosje)
- Empire State Bastard (Graspop 2024)
- Brutus (Graspop 2024)
- Nile (De Pul)
- Counterparts (Jera On Air 2024)
In totaal schreef ik 21 live-artikelen, maar muziek draait natuurlijk om veel meer dan liveshows, want nieuwe albums zijn ook een groot onderdeel van mijn verbreding van smaak. Dit jaar luisterde ik minder nieuwe albums en nam ik vooral tijd om genres te ontdekken, zoals het screamo/post-hardcore genre of focuste ik me op oude favorieten. Desalniettemin schreef ik 33 albumreviews, maar luisterde ik veel meer nieuwe releases. Op het moment van schrijven staat de teller op 48 EP’s, 268 langspelers en 4 splits. Als echte excelnerd kan ik hier de hele lijst posten met beoordelingen per album, maar ik hou het bij een top 50 van mijn favoriete releases van dit jaar en een top 5 van EP’s en splits.
Full-length albums:
- Love Letter – Everyone Wants Something Beautiful (Post-Hardcore/Screamo)
- Being As An Ocean – Death Can Wait (Post-Hardcore)
- Vitriol – Suffer & Become (Technical Death Metal
- Frail Body – Artificial Body (Post-Hardcore/Screamo)
- SeeYouSpaceCowboy – Coup De Grâce (Mathcore/Art-Punk/Post-Hardcore)
- Make Them Suffer – Make Them Suffer (Metalcore)
- Bonjour Tristesse – The World Without Us (Depressive Black Metal)
- Job For A Cowboy – Moon Healer (Technical/Progressive Death Metal)
- Nile – The Underworls Awaits Us (Technical Death Metal)
- Night Verses – Every Sound Has A Color In The Valley Of Night (Progressive Metal)
- Ulcerate – Cutting The Throat Of God (Technical Death Metal)
- For When You Can’t Breathe – A Home That Doesn’t Exist (Post-Hardcore/Emo)
- The Omnific – The Law Of Augmenting Returns (Progressive Metal)
- Casey – How To Disappear (Post-Hardcore)
- Firtan – Ethos (Black Metal)
- Hammok – Look How Long Lasting Everything Is Moving Forward For Once (Post-Hardcore/Screamo)
- Vola – Friend Of A Phantom (Progressive Metal)
- The Ghost Inside – Searching For Solace (Metalcore)
- Touché Amoré – Spiral In A Straight Line (Post-Hardcore/Screamo)
- Dark Tranquility – Endtime Signals (Melodic Death Metal)
- Alcest – Les Chants De L’Aurore (Blackgaze)
- Wage War – Stigma (Metalcore)
- External – Dreamscapes (Progressive Metal)
- Walg – IV (Symphonic Black Metal)
- Caligula’s Horse – Charcoal Grace (Progressive Metal)
- Ecr.L’inf – Belluaires (Black Metal)
- Ellende – Todbringerin (Post-Black Metal)
- Leprous – Melodies Of Atonement (Progressive Metal)
- Gaerea – Coma (Black Metal)
- LKVGT – Manische Omarming Van Een Alomvattend Niets (Avant Garde Death Metal)
- Our Hollow Our Home – Hope & Hell (Metalcore)
- Blood Incantation – Absolute Elsewhere (Avant Garde Death Metal)
- Intervals – Memory Palace (Progressive Metal)
- Fit For An Autopsy – The Nothing That Is (Deathcore)
- Seth – La France des Maudits (Atmospheric Black Metal)
- Ingested – The Tide Of Death And Fractured Dreams (Death Metal)
- As I Lay Dying - Through Storms Ahead (Metalcore)
- Any Given Day – Limitless (Metalcore)
- Kanonenfieber – Die Urkatastrophe (Blackend Death Metal)
- Stand Atlantic – Was Here (Pop-Punk)
- State Faults – Children Of The Moon (Post-Hardcore/Screamo)
- Argwaan – Violable (Depressive Black Metal)
- Darkest Hour – Perpetual Terminal (Metalcore)
- Changing Tides – Amidst The Gray (Metalcore/Deathcore)
- Groza – Nadir (Black Metal)
- A Night In Texas – Digital Apocalypse (Technical Deathcore)
- Drive Your Plow Over The Bones Of The Dead – Tragedy As Catharsis (Screamoviolence)
- Misotheist – Vessels By Which The Devil Is Made Flesh (Avant Garde Black Metal)
- Foreign Hands – What’s Left Unsaid (Post-Hardcore/Mathcore)
- Zeal & Ardor – Greif (Avant Garde)
EP’s en splits:
- La Dispute – Here, Hear IV (Post-Hardcore/Screamo/Spoken Word)
- Synestia/Disembodied Tyrant – The Poetic Edda (Symphonic Deathcore)
- Counterparts – Heaven Let Them Die (Melodic Hardcore)
- King 810 – Under The Black Rainbow (Nu-Metal/Metalcore)
- Fatal Move – Fugazi (Hardcore)
Niet geheel verrassend bestaat mijn lijst weer uit een hoop metalcore, technische death metal, black metal en post-hardcore.
Naast alles wat ik hierboven heb besproken ben ik ook dit jaar weer trots op het feit dat ik medeorganisator ben van de befaamde The Rock and Metal Society Meeting in Popei. Hier gaat ook een derde editie van plaatsvinden en is een jaarlijks feestje waarbij vriendschap centraal staat.
Daarnaast heb ik Sven De Caluwé van Aborted mogen interviewen en heb ik het geluk gehad dat ik Gaahl tegen het lijf ben gelopen in de black metal hoofdstad Bergen. Al met al een zeer succesvol jaar vol mooie herinneringen met vrienden. De agenda voor volgend jaar staat gelukkig alweer vol gepend, zodat ik ook dan weer een mooie terugblik kan schrijven! Voor alle lezers: fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar, op naar meer herrie!