Het tweede album van deze Griekse band werd in juni vooraf gegaan door de single Astypalea. De psychedelische rock is lekker toegankelijk met heldere, bijna pop-achtige vocalen zoals bijvoorbeeld in Animals. Stevig gitaarwerk in combinatie met een aanstekelijk refrein.
Ook de single Astypalea heeft een frisse melodie en de gitaarlijnen nestelen zich snel in je hoofd. Het is rock maar schuurt tegen pop aan, het is niet te commercieel maar heeft wel pakkende gitaar riffs. Het is muziek die je direct vast pakt, of je wilt of niet. De opbouw van de nummers is goed, er zijn duidelijk herkenbare refreinen en koortjes, de muzikale invulling is een subtiel samenspel van gitaar, bas en drums.
In bijna vijftig minuten komen er negen nummers voorbij. Fossils is een nummer dat redelijk uptempo ligt, maar wel in de lijn van de verwachting. Echter zonder enige vorm van sleur te veroorzaken, daar is de muziek toch te aanstekelijk voor. Als dan Gas Station People begint, is het tempo ineens weg. Er komt een lange, lome intro en ook als de vocalen ingezet worden, blijft het tempo laag. Het is een mooie afsluiter van een zeer goed album.