De verrijzenis van de Belgische postpunklegende Definitivos blijft gelukkig aanhouden en dat al sinds 2017. Na een verzamelalbum op vinyl was er nog de digitale single 13:18 die hier een lovende review kreeg en vooral een pak optredens. Sinds kort is er de nieuwe EP Scars And Decay.
Het eerste nummer is Can You en dat is een leuke, militante punktrack. Een beetje rauw zoals begin van de jaren ‘ 80 en vooral ‘in your face’. De volgende, Bambino, is meer postpunk, met een slepende, dreigende toon. Geweldige track.
Mohamed Ahmed is dan weer opruiend en met twee voeten vooruit punky. Deze song vertelt het verhaal van een illegale man die in 2018 in België de dood vond op de snelweg. Met dat gegeven in het achterhoofd snijdt het refrein ‘We’re all Mohamed Ahmed’ door merg en been.
Ook A Faker And A Phone gaat meer naar de punk en gaat – makkelijk te raden – over de macht die we zelf aan sociale media geven. Opnieuw een sterke compositie en opnieuw catchy koortjes.
18:38 werd al in 2019 uitgebracht ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van de band. Het is een fraaie postpunksong over de eindigheid van het leven, waarbij de albumtitel staat voor het vallen van de avond. Misschien niet in de zomer dan, eerder in het najaar. Je ziet het einde naderen en er is geen weg terug. Dat deze Definitivos in de avond van hun carrière zitten, dat zal niemand tegenspreken. Maar de avond is voor velen het leukste moment van de dag.