Defocus – In The Eye Of Death We Are All The Same

Al voordat Defocuse daadwerkelijk bestond, maakten zanger Simon Müller, gitarist Jeffrey Uhlmann, bassist Marcel “Bambam” Heberling en drummer Jonas Mahler al muziek samen. Vanaf 2019 besloot het viertal om hun muziek ook live te presenteren. Voor het album In The Eye Of Death We Are All The Same stonden de Duitse neuzen steevast dezelfde richting op. De richting was bepaald en met hun eigen muzikale achtergronden en invloeden kreeg het geluid van Defocus meer body. En tijdens de lockdown werd onder de bezielende leiding van Christoph Wieczorek de hand gelegd aan het album dat met negen composities laat horen waar Defocus voor staat.
Thought Of A Vision belichaamt misschien heel goed de drive die Defocus heeft gehad tijdens het schrijven van hun muziek. Je krijgt meteen een dikke vette metalcoretornado over je heen die door de agressieve zangmelodie krachtig je even van je pad brengt. Ondertussen surfen de gitaarmelodieën over de golven van deze vloedgolf in alle rust mee. De combinatie hiervan nestelt zich trefzeker en voorzichtig in je hoofd. Maar met In Our Heads zet Defocus nog even een tandje bij. Niet meteen, want in het begin krijg je rustig gitaarspel. Toch komt de band al snel op volle sterkte en drummer Jonas Mahler jut de boel nog een beetje op, zodat de snelheid gestaag oploopt.
De metalcore die aan de basis ligt van deze composities is goed verankerd, maar Defocus laat zo tussendoor inderdaad de diverse muzikale achtergronden van de afzonderlijke leden doorsijpelen en wordt het geluid in Immerse Me onderbroken door een funky tussenstukje waarmee Defocus even goed grooved. Daarbij is de krachtige zang van Simon in Immerse Me ondersteund door zachte clean vocals op de achtergrond. Ook in Common Grave is het dit samenspel tussen twee zangtechnieken die opvalt en tevens aanspreekt. In de basismelodie varieert Defocus ook enigszins en zijn er djentaccenten aanwezig.
Het instrumentale Tides is de oase die uitloopt in Diverge waar Tom Brümmer (The Oklahoma Kid) de krachtige zang even extra gewicht toedient. Dat is in Diverge ook de sterke troef die Defocus inzet. Can You See Me kent een vergelijkbaar recept als In Our Heads waarin het intro vriendelijk en rustig wordt ingezet, maar waar het vervolg een krachtexplosie betreft. Dat karakter wordt in Disease bevestigd. Een heerlijke compositie waarin alles klopt en het geluid en de melodie meteen aanspreekt en goed blijft hangen. Strak drumwerk, agressief gitaargeweld, goede zang en een aansprekende melodie maken van Disease de topper van het album.
Het prachtige Shelter biedt dan een mooi contrast met Disease. Hier is het een licht-melancholisch karakter dat juist de aandacht vraagt en waar de masculiene zang van Simon bijval krijgt een vrouwelijk tegenwicht.
In The Eye Of Death We Are All The Same is een lekker album van deze jonge Duitse band. Het album kent niet heel veel verrassingen, maar spreekt in zijn totaliteit erg aan en vooral het einde van het album is sterk neergezet waarbij Disease tot de favoriet gerekend mag worden.