Hoewel Delerium al lang een eigen entiteit is blijft de link naar Front Line Assembly gelegd worden. Logisch natuurlijk omdat Bill Leeb en Rhys Fulber beide ook in Front Line Assembly spelen. Delerium is echter bekender bij het grote publiek. Dat komt vooral door de relaxte muziek die het midden houdt tussen dance en trance. Het bekendste exponent daarvan is de single Silence. Dat nummer stamt nog uit een tijd dat Delerium goede platen wist uit te brengen. Daarna werd er teveel gezocht naar singles en succes. De platen werden platter, makkelijker in het gehoor liggend en mede daardoor minder interessant. Signs laat echter weer een positief teken van leven horen. Niet dat het gladde ervan af is, maar er staan weer nummers op die er toe doen. Er is over nagedacht en, mede met dank aan alle gastzangeressen, er is weer wat van de oude underground glorie terug. Verwacht geen lastige breaks of grote verrassingen ten opzichte van hun eerdere geluid. Toch is Signs een fijn album om naar te luisteren. Waar het bij eerdere releases vooral leek op achtergrondmuziek voor in de lift zijn er nu zeker momenten die je als luisteraar alert maken. Luister bijvoorbeeld naar opener Falling Back To You, Rain, In The Deep en Remember Love. Ook het afsluitende Absolution mag er zijn. Het is niet helemaal toevallig dat op drie van die nummers de zang gedaan wordt door Mimi Page.