Deleyaman – Honigcomplex (Nijmegen) 2/12/2014

Laten we het een huiskamerconcert noemen. Dan voldoet het aan de sfeer, het aantal mensen en de ingetogen muziek. Deleyaman in Nijmegen op dinsdagavond. Natuurlijk niet de best denkbare avond om naar een band te gaan kijken. Zeker niet als het Honigcomplex aan de buitenkant in het donker nog de nodige sfeer ontbeert en er een koude gure wind langs het donkere complex waait. Binnen is het echter een ander verhaal. Als je eenmaal de ingang gevonden hebt is die troosteloze sfeer snel vergeten. Een industriële ruimte, maar het ademt een bepaalde relaxte gezelligheid uit. Vanavond zijn er slechts zo’n vijftien mensen. Men heeft het echter erg slim opgelost. Er staan stoelen voor het podium en doordat er een verdieping zit in de ruimte voelt het toch klein en compact aan. De kou heeft zich echter wel een weg naar binnen gebaand, maar daar heeft de organisatie ook een probaat middel voor bedacht. Goed gevoerde dekens en geen garderobe, want je jas heb je wel nodig.

Het is allemaal snel vergeten door het intieme optreden van Deleyaman. In tegenstelling tot hun eerdere bezoek in Nijmegen in de St Stevenskerk deze keer geen band en psychedelische muziek, maar alleen Beatrice en Aret in een set vol ingetogen luisternummers. Het is vergeleken met de muziek in de St Stevenskerk echt de andere kant van hun spectrum. Het past echter wel perfect bij de avond, bij het aantal mensen en bij hun laatste (weer mooie) CD “The Edge”. Aret en Beatrice spelen vooral materiaal van dit album. Aret met bas/ gitaar en samples en Beatrice met keyboard. Heerlijk ingetogen, maar het raakt de juiste snaar. Lekker genieten vanuit je stoel van nummers als ‘Outspoken’, ‘Hey Now’, ‘Murdered Days’, ‘Castles In The Sand’ of het melancholische ‘September Song’. Soms missen we de duduk, maar verder zweven we vanavond vooral op de stemmen van Beatrice en Aret. Zoals zo vaak blijkt een niet perfecte avond wel een erg mooie avond te zijn. Zo’n avond waarbij je achteraf tegen iedereen die het wil horen zegt; “Je hebt wat gemist, je had er zeker bij moeten zijn…”