Action Rock ‘n’ Roll uit Stockholm. Niemand minder dan Thomas Skogsberg (The Hellacopters, Backyard Babies, Entombed) heeft het album van deze aanstormende band geproduceerd en gemixt, en dat is te horen. Dit album klinkt zo’n beetje alsof de band in je eigen huiskamer staat te spelen!
Bij aanvang is de energieke glam punk ‘n’ roll direct goed te verhapstukken; catchy, opzwepend en met een zenuwachtig, gejaagde ondertoon. Ook in de stem zit bijna zo’n paniekerig, naar adem happend gevoel, waardoor de adrenaline wel kan gaan stromen. Die ongecontroleerde, bijna uit de bocht schietende momenten in de zang zal niet iedereen kunnen waarderen, maar geeft wel een ultiem bevlogen, expressief zeventigerjaren punk dimensie aan het geheel. De effectieve drums en bij vlagen echt bijzonder lekkere baslijnen vormen een strakke en solide basis, zonder het ontwapenende “rammel karakter” te verliezen. Hogere wiskunde hoef je van de gitaren niet te verwachten; dit is vooral vol gas recht-toe-recht-aan powerchords, met wel heel catchy hooks, toch erg smakelijke licks tussendoor en ook enkele verbazend knetterende solo’s.
Soms is het wel even zoeken bij welk nummer je ook al weer bent; de titels zijn niet altijd de meest voor de hand liggende, als je naar de liedjes aan het luisteren bent, maar dat heeft ook wel iets wat nieuwsgierig maakt. Naast de eerder genoemde glam punk ‘n’ roll kan het trouwens ook echt de high energy rawk ‘n’ roll kant op met deze band; associaties met bijvoorbeeld landgenoten The Hellacopters en soortgenoten zijn heel goed denkbaar. Elf nummers lang is het heel moeilijk stil zitten; net als waarschijnlijk bij een concert zelf, moet je in ieder geval het koppie laten knikken en het voetje laten tikken, maar eigenlijk wil je wel die pit in. Ik krijg wel zin om dit proefondervindelijk vast te stellen. Ze mogen van mij wel eens in de buurt komen spelen.