Devious – Wolfhagen

In 2000 besloten gitarist Guido de Jongh en drummer Frank Schilperoort een band op te richten om keiharde thrashmetal te gaan maken. In de tussentijd is Devious wat uitgebreid met onder andere gitarist Wouter Huitema en hebben de heren naast een demo in 2002 drie cd’s uitgebracht die in de metalwereld goed ontvangen zijn. Anno 2012 is nieuwe zanger Dennis Lusseveld voor het eerst te horen op de vierde studiocd van de band. Hoewel het wel even duurde voordat ik de nummers leerde kennen, is het voor mij onbegrijpelijk dat deze jongens niet geboekt zijn bij een platenlabel. De muziek is krachtig en kent een stevige thrashbasis. De zang van Dennis past helemaal in het plaatje. Met openingsnummer One Man Horde is het meteen raak. Startend met alleen een paar maten drumritme vallen de gitaren in met een aanstekelijke riff. Langzaamaan bouwt het nummer zich op naar iets dat zich uit de diepste kraters der wereld weet te persen. Sinner Of Greed bouwt voort op het vorige nummer, maar dan in een versnellinkje hoger. In titelnummer Wolfhagen komen er wat andere invloeden naar boven zonder te zeer van het thrashpad te wijken. Vanaf Her Divine ben ik wel verkocht en lijkt er geen weg terug. Hoewel het instrumentale Afterlife los staat van Her Divine zou het van mij gewoon als outro aan het nummer mogen worden geplakt. Respiration Of Fear 2012 is/lijkt het laatste nummer op deze cd. Het geluid van de sirene (waternimf) betovert en met wat deathmetalinvloeden en een stevig tempo houdt Devious mijn aandacht wel vast. Halverwege het nummer weten ze de sfeer zo te veranderen dat het nummer interessant blijft. Als ik echter denk dat de cd afgelopen is, krijg ik nog een enorme verrassing. Het booklet zegt niets over een zevende nummer, maar Respiration Of Fear heeft nog een industrieel jasje gekregen in een dubstep remix. Ik vond het nummer al leuk, maar juist deze versie is werkelijk de kers op de taart. Platenbonzen, boek die band!!