DeWolff – 013 (Tilburg) 25/05/2018

Ter promotie van hun nieuwe album Thrust is de Utrechtse formatie DeWolff bezig met een clubtour. Het rocktrio heeft Limburg verlaten om in hun eigen studio in Utrecht een album op te nemen en overal krijgt men positieve recensies. Ook Rockportaal is behoorlijk positief over de zesde plaat, maar het liefst zien we de mannen op het podium. En zo denken ook de bezoekers van 013 erover! Laat het feest maar beginnen!
Alvorens we nummers van het nieuwe album live gaan horen mogen The Dawn Brothers de kleine zaal in Tilburg in de juiste sferen brengen. De band uit Rotterdam draagt de roots-muziek een warm hart toe en laat zich voornamelijk inspireren door muziek uit de jaren ’60 en jaren ’70. Denk daarbij aan de muziek van Creedence Clearwater Revival en The Band. De heren spelen een amusante set, maar we kunnen niet zeggen dat het helemaal bij het hoofdprogramma past. De heren namen hun album op in de studio van DeWolff, dus dat op deze manier de contacten snel gemaakt zijn is vrij logisch. Natuurlijk plukken beiden de inspiratie uit dezelfde periode, maar bij The Dawn Brothers is het ietwat tammer. Het duurt dan ook even voordat het kwartet de zaal aan het dansen krijgt. Gelukkig krijgen ze het voor elkaar om het publiek mee te laten zingen. Aan de kwaliteiten van The Dawn Brothers ligt het dan ook niet, de heren zijn in vorm en de samenzang mag er zijn! Dat is aan de heren Bas en Levi wel besteed. De heren weten wel hoe ze de Southern Rock kunnen vertolken en de gitaarriffs en het orgel zorgen voor een prima show. De zaal is dan ook prima opgewarmd!
Dat mag ook gezegd worden voor DeWolff, vanaf de allereerste tonen van Big Talk is het meteen raak. DeWolff hoeft een set niet langzaam op te bouwen, de heren zijn direct in vorm en wie niet beter zou weten zou al kunnen denken dat men tijdens dit nummer al halverwege de set zou zijn en de band “er wel lekker in zou zitten”. Dat is niet het geval, de heren beginnen meteen ijzersterk en daar waar je in het verleden de mannen elk op hun instrument los van elkaar hoorde vlammen zie je nu een echt collectief aan het werk. Ze bestaan ondertussen alweer tien jaar en ze hebben al heel wat zalen en festival op zijn kop gezet. Zo lijkt het dan ook een eitje om de Jupilerzaal in te pakken. Wat zijn het een geweldenaars op het podium en het blijft amusant om naar te kijken.
Vandaag ligt de focus op het spelen van het nieuwe materiaal en de heren zijn trots om de nieuwe muziek aan ons voor te mogen stellen. Ze grappen nog over hoe de albumtitel uitgesproken dient te worden, maar ze laten voornamelijk de muziek voor zich spreken. Het drietal nieuwe nummers waarmee geopend wordt maakt grote indruk, maar wie wacht op de oudere nummers komt ook niet bedrogen uit. Natuurlijk hebben ze ook wat oudjes op de setlist staan. Frontman Pablo weet het publiek met gemak om zijn vingers te winden en anders zijn daar de grootse gitaarsolo’s en jams die hoge ogen gooien. Laat de gitaar en het hammondorgel maar gieren en je hebt een schitterende avond. Dan is het niet vervelend als nummers ineens veel langer duren dan op de plaat.
De vorige keer dat DeWolff in 013 stond kreeg men al het nieuwe Double Crossing Man te horen, maar vandaag krijgt het trio versterking van bassist Levi van The Dawn Brothers. Een extra muzikant op het podium maakt de sound van DeWolff nog voller en als niet veel later het gehele voorprogramma ook op het podium staat ontstaan er grote jams. Wat mooi om de heren samen muziek te zien maken en compleet uit hun dak te zien gaan. Het is dan ook smullen geblazen vanavond in 013. Op het nieuwe album Thrust laten de heren zich ook uit over politieke issues, waaronder hun onvrede over de huidige president van de Verenigde Staten. De afsluitende track op de setlist Deceit And Woo dragen ze graag aan hem op.
In het aansluitende toegift laten de heren van DeWolff nog een tweetal nummers horen waaronder het alombekende Don’t You Go Up The Sky en de afsluiter Love Dimension. Wat hebben de heren zich wederom als ware meesters laten zien. Maar liefst twee uur hebben de mannen staan vlammen op het podium van de Jupilerzaal. Aanvankelijk lijkt het misschien wel lang, twee uur met DeWolff, maar vele jams en strakke solo’s later is de speeltijd zo om. Er zijn dan nog overigens nog voldoende nummers over die een keertje niet worden gespeeld, maar goed, des te meer redenen om de band nogmaals te gaan zien toch?
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl