Ik hou wel van iets origineels. Dat is deze band zeker. Het kan soms moeilijk zijn deze band serieus te nemen, maar het is op basis van de teksten duidelijk dat ze serieus genomen willen worden. Gehuld in roze maskers en met opvallende namen als Richard Kaas, Johannes Von Langstaaf, Bas Taart en Storm Slagstaaf zijn dit een bijzonder stel muzikanten. Elk nummer heeft de tekst geleend van seks advertenties van het internet. Daar zit een komisch element in, maar er zit ook een enorme tragiek in omdat die advertenties soms ook blijk geven van een diepgewortelde eenzaamheid en onbevredigd verlangen.
Muzikaal gezien loopt de stijl uiteen van punk, hardcore en grind tot zelfs ska op Reuze Baby. De rauwheid spat van de nummers af. Geen gefiedel met pedalen, effecten, samples of wat dan ook. Gewoon gitaren met de distortion omhoog en zo in een enkele sessie, live opgenomen. Soms, vooral op nummers als Levend Buffet doet het me wel wat denken aan de Raggende Mannen. De cover art is een homage aan Leonardo Da Vinci’s ”Dame Met Hermelijn”, dat geeft wel aan dat deze act minder plat is dan op het eerste gezicht lijkt. Deze viespeuken weten wat ze doen, en ik heb begrepen dat ze al 15 jaar in het vak zitten. Die ervaring, gecombineerd met uitgekiende, grappige en bizarre social media marketing maakt dat deze band, die op het eerste gezicht één grote grap lijkt stiekem best wel eens zou kunnen scoren.