Die Krupps keert met “The Machinist Of Joy” overtuigend terug naar hun EBM verleden (misschien met dank aan de samenwerking met Nitzer Ebb in 2011). Weinig herhalende industrial gitaarriffs, maar vooral elektronische beats voor de dansvloer. Het werkt, maar het zal in Nederland niet overal even goed ontvangen worden. Wat in Duitsland geweldig succesvol is blijkt namelijk in Nederland meestal veel moeilijker te accepteren (denk Unheilig of Funker Vogt). Jammer, want “The Machinist Of Joy” is een album met ballen. Daar hebben ze weinig gitaar voor nodig. De vaart zit er direct goed in met opener ‘Ein Blick Zurück In Zorn’ en met het daaropvolgende ‘Schmutzfabrik’ vult men dit ook nog eens aan met een aanstekelijke groove. ‘Risikofaktor’ is een heerlijke meezinger en het ambitieus klassiek gestarte ‘Robo Sapien’ mondt uit in wéér een heerlijk nummer om op mee te deinen. Hoewel het spectrum van EBM vaak smal is weet Die Krupps een heel album het hoge niveau vast te houden. Met dank aan uitgekiend geschreven en uitgevoerde nummers die vergelijkbaar, maar toch net even anders klinken. Meest opvallend bij de vijf bonusnummers is het Rammstein aandoende ‘Nazis Auf Speed’. Dat zal de discussie wel weer los doen barsten. “The Machinist Of Joy” is pure EBM klasse en één van de meest overtuigende Die Krupps platen van de afgelopen jaren. Weer een sterk album van een band met een flink verleden (in 1981 was “Stahlwerksinfonie” hun eerste album) en dat na acts als bijvoorbeeld OMD en Gary Numan. Oude tijden herleven?