Een typisch Diorama album. Onze oosterburen weten onder leiding van zanger (en multi-instrumentalist) Torben Wendt al jarenlang sfeervolle darkwave te produceren. Een van de belangrijkste elementen van de band is de herkenbare stem van Torben zelf. Een ander belangrijk element van het succes is dat Diorama melodie, toegankelijkheid en een vleugje experiment weet te combineren tot een geslaagde mix. Het zorgt voor uitdaging, maar ook voor makkelijk in het gehoor liggend luisterplezier. Opener Avatars brengt eigenlijk al die elementen samen. Het intro is nog bevreemdend, maar daarna is het toegankelijk en een typisch Diorama nummer. Een van de meest opvallende nummers is Horizons. Dit nummer swingt en blijft na de eerste luisterbeurt al direct in je hoofd zingen. Gasoline en Counterloop zijn semi-ballads die de Duitsers wel vaker maken. Het loopt allemaal op rolletjes, is uiterst dansbaar, maar biedt ook voldoende afwisseling. De ballad Dark Pitch klinkt net anders dan anders. Dat komt door de eigenzinnige aanpak en de hobo op de achtergrond. Charles De Gaulle zet de donkere thematiek in de muziek wat verder door. De laatste nummers laten nog steeds dezelfde kenmerken horen, maar toch in een andere verpakking. Daarmee blijft de plaat fris in zijn aanpak. Uiteindelijk is The Missing Fragments een typische Diorama plaat, maar door de constant hoge kwaliteit die deze band weet te bieden scoort het toch weer hoge ogen. Fans van het genoemde genre en de band weten wat ze moeten doen.
Diorama