Centraal staat het thema van perspectief nemen. In vijf composities wil de band je meenemen naar de wereld zoals deze om je heen bestaat, vol gevaren én mogelijkheden. En dat alles in een aantrekkelijk rockgeluid. Opener Here To Stay wordt daardoor gekenmerkt door een lekkere heavy sound die gepresenteerd wordt in een fraai tempo in een mooi opgebouwde compositie.
Dit ‘blauwdruk’ wordt toegepast op de hele EP. Ook het meer uptempo Unity is gezegend met dat good-old heavy rockgeluid waarin de drum de boel ophitst en lekkere gitaarriffs het geheel verder opzweept. Disco-Nected vergeet niet om de variatie erin te houden door even stevig in te zetten op een groovy riff.
In Dead Inside wordt duidelijk dat ook de grunge de invloedssfeer niet is ontsnapt. Vooral in het begin komt dit meer naar voren voordat de ‘algemene’ rocksound het verder overneemt.
Na het nietszeggende en rustige Waves And Lies is het nog één keer doorraggen op The Wolf Returns. Misschien wel de krachtigste compositie van de EP waarmee menig publiek getrakteerd kan worden. Gitaartechnisch is Axiz sterk in de tussenstukken en weet hij het toegankelijke rockgeluid te fêteren met zijn spel.
Vision/Division is een fraaie EP van dit Franse trio. Verwacht geen schokkende composities. Alles is netjes opgebouwd en binnen de lijntjes van het rockgenre neergezet. Een soort Nickelback, maar dan rauwer en steviger.