Na een lange periode waarin deze Amerikaanse cross-over band hoofdzakelijk live optreedt is er nu toch weer een spiksplinternieuw album.
Met veertien explosieve nummers overrompelt de band de luisteraar. Vanaf de eerste tonen van Lit Up zit de drive er goed in. Zanger John Connor houdt zich kranig tussen al het muzikale geweld van zijn collega’s. Gitarist Roger Haemerli, bassist Dave Neabore en drummer Brandon Finley completeren het kwartet.
Met welgeteld één nummer dat langer dan vier minuten duurt trekt de band te strijde. Nummers als Never Give In, Kin en Lit Up klinken geweldig. De muziek van Dog Eat Dog heeft wat weg van een mix tussen Urban Dance Squad en Red Hot Chili Peppers. En hoe mooi is het dan dat een er een couplet van Rudeboy van UDS in het nummer Mean Str zit..
Dog Eat Dog weet ruig en snel gitaarwerk te combineren met solide bas- en drumwerk. Pakkende riffs en sterke melodielijnen worden overgoten met de vocalen van Connor. @Joe’s is een uptempo nummer met een ernstige bedreiging Drop The Bomb en een pakkend koortje dat het live ook goed zal doen.
De afsluiter Zamboni is een afwijkend nummer, het is haast een ballad in vergelijking met de rest. Met een vocale bijdrage van Rachel Flotard wordt er een heerlijk wegdroom moment gecreëerd. Een geweldig album en zeker een aanrader voor liefhebbers van wat stevige nummers.