Home » Doodseskader – De Schakelbox (Waregem, België) 2/11/2023

Doodseskader – De Schakelbox (Waregem, België) 2/11/2023

door Filip van der Linden
1,4K views 4 minuten leestijd

De Belgische stad Waregem heeft een nieuwe concertzaal. Theaterzaal De Schakel kreeg een ‘klein broertje’ dat de Schakelbox werd gedoopt. In deze stad viel jarenlang weinig te beleven inzake rock en metal en dan is deze nieuwe zaal, met een capaciteit voor een paar honderd mensen en een state-of-the-art uitrusting een verademing.

De programmatie in deze verbouwde cinemazaal doet ons watertanden. De toon werd al gezet met de nu-metal tributeband Bulls On Parade als eerste concert en binnenkort komt de Duitse gothrock-legende Goethes Erben nog langs. Voor onze eerste kennismaking met deze nieuwe venue kozen wij voor de combi van Doodseskader en Turpentine Valley. Een goed uitgezochte combi, want de zaal stond netjes volgepakt, ondanks dat buiten storm Ciaran nog niet helemaal uitgeraasd was.

Turpentine Valley speelde zo goed als een thuismatch. Dat ze één van de eerste bands zijn die mag aantreden in de Schakelbox compenseert misschien het fiasco van het lang aangekondigde maar nooit gerealiseerde Waregemse Metal Fest, een driedaags indoorconert in Waregem Expo waarbij Turpentine Valley het podium zou mogen delen hebben met onder meer Amenra en Psychonaut.

De instrumentale postmetalband uit Zulte is na de albums Etch en Alder beginnen componeren aan een nieuw album. Het ene nieuwe nummer dat de band al ongeveer klaar heeft, kregen we in Waregem nog niet te horen. Turpentine Valley bracht zijn vertrouwde set met een mix van tracks uit de twee bestaande albums, waarbij inzake intensiteit stelselmatig wordt opgebouwd naar Trauma en Tremor. Op het podium trekt bassist Thomas nog meer de aandacht naar zich toe: halfweg de set gaat hij als extra drummer de cymbalen van Roel te lijf en hij zoekt vaker dan vroeger het contact met het publiek vanop de rand van het podium. Dat publiek reageerde enthousiast en vroeg zelfs een bisnummer, maar daar doet Turpentine Valley niet aan.

Net als voor Turpentine Valley was Waregem ook voor Doodseskader het laatste concert van dit jaar. Doodseskader is een duo met bas en drums en twee vocalisten. Bassist Tim zit ook in Amenra en Predatory Void en heeft het naast zijn bands druk als producer. Drummer Sigfried zat eerder onder meer in Kapitan Korsakov. Als duo brengen ze een sludgy vorm van postmetal met lyrics in drie talen (Engels, Nederlands en Frans in de nieuwe single FLF) en vaak wat rap. Flarden van de lyrics worden tijdens het concert in Waregem geprojecteerd zodat het podium van de Schakelbox soms op een gigantische lyric video lijkt. Doodseskader is live een totaalspektakel. De projecties tellen als derde man op het podium dat voorts in zijn kaal- en leegheid een maatje te groot lijkt voor dit duo. Het geeft Tim de vrijheid om als een losgeslagen kopie van Flea (van de Red Hot Chili Peppers) over het podium te stuiteren.

Dat het voor Doodseskader het laatste concert van dit jaar is, ontlokt bij Tim een lang dankwoord aan de honderden fans in de Schakelbox. De band staat nog maar drie jaar op de rails en heeft in die korte tijd al heel wat afgevinkt van de bucketlist. De set in Waregem wordt geopend met Who Will Pour The Blood On Me, een track die voor het eerst live gespeeld wordt en die diezelfde dag uitgekomen is als digitale single. Een cadeautje voor de fans en een knaller van formaat. Daarna volgt een mix van tracks uit de EP Year Zero en het album Year One, met ook nog de single Still Haven’t Killed Myself die in hetzelfde jaar uitkwam als Year One maar niet op het album staat. De set wordt afgesloten met nog een nieuw nummer: FLF. Dat begint er al goed uit te zien voor Year Two, als de evolutie in album-titels gerespecteerd wordt.

Ook Doodseskader speelt geen toegift. Drie kwartier nadat de zaallichten opnieuw aangingen, stonden er nog steeds mensen aan te schuiven aan de merch-stand. Het leger Doodseskader-fans is weer wat aangegroeid.

Zelden heb ik een band gezien die met twee mensen op het podium zoveel herrie kan maken. De baslijnen worden ruw en met veel reverb de zaal in geslingerd en de drums doen je hele lijf daveren. De schreeuwende en rappende vocalen zorgen voor nuance en tegengewicht. Het is een trip waarop het Waregemse publiek zich met plezier laat meedrijven.

Kijk ook eens naar