Dream The Electric Sleep – Beneath The Dark Wide Sky

Beneath The Dark Wide Sky is het derde album van de band Dream The Electric Sleep. Even bijzonder als de band- en titelnaam is ook hun muziek. Het trio mengt (AOR)rock met shoegaze-arrangementen en omwikkelt het met progressieve precisie. Het maakt van dit derde album een bijzonder album om te beluisteren. Zelf zijn ze daar ook van overtuigd.
De nummers verschilden op een bepaalde manier van hun vorige werk dat ze voor Beneath The Dark Wide Sky op zoeken gingen naar de geschikte producer om de visie die ze hebben, vorm te kunnen geven. Iemand die onbevooroordeeld de composities zou beluisteren, de touwtjes in handen te nemen en eruit te halen wat er in de composities schuilde. Uiteindelijk kwamen ze uit bij producer Nick Raskulinecz (o.a. Foo Fighters, Mastodon, Rush en Alice In Chains) die de perfecte man bleek te zijn om het muzikale palet de juiste kleur te geven.
De inspiratie voor de composities vond de band in de foto’s uit de jaren dertig van Dorothea Lange. Zij trachtte om met haar foto’s een reeel beeld te schetsen van de woon- en werkomstandigheden van boerenfamilies en immigranten. Dit idee sprak de band aan. Zanger Matt Page: “How does art inform the way we understand the world we live in and can it motivate us to challenge and change our assumptions?”
Het album begint met Drift. Een dromerig rocknummer. Naarmate het einde nadert neemt het nummer in kracht toe. Opvallend is de rol van drummer Joey Waters. Zijn geluid klinkt goed door en drukt een positieve stempel op het geheel. Een aspect in het totale geluid dat op het hele album aanwezig is. In Black Wind en Hanging By Time past het uitstekend binnen het volle geluid dat Dream The Electric Sleep als trio weet neer te zetten. Maar ook in het opzwepende Headlights zorgt Waters voor een krachtig ritme dat in een goed opgebouwde structuur daarnaast ruimte biedt voor het gitaarwerk van zanger/gitarist Matt Page.
In Let The Light Flood In ragt hij zijn distortiongeluid over de ritmesectie terwijl hij met een prettig zanggeluid voor het juiste contrast zorgt. In deze compositie komt het donkere New-Wavegeluid uit de jaren tachtig goed om de hoek kijken. Dit in combinatie met een stevige rockbasis. Die rockbasis ligt ook ten grondslag aan The Good Night Sky en Culling The Herd. Een nummer waarin de rock richting de grunge van Alice In Chains verschuift. Het is meeslepend en weet in het rustige midden zo’n sfeer te scheppen dat je even alles om je heen vergeet terwijl je je laat onderdompelen in de muzikale poel waarin de gitaarsolo zich bevindt. Dat het nummer bijna acht minuten duurt, heb je gewoon niet door. Muzikaal is het genieten van het melodieuze Flight¸ het instrumentale We Who Blackout The Sun en het mooie The Last Psalmn To Silence.
Het album eindigt met het (spacey) nummer All Good Things. Dit is aan het eind van de rit nog even genieten van het wonderschone decor dat de band neerzet. Muzikaal neemt het je aan de hand op een reis die teruggrijpt op een geluid dat bijvoorbeeld Robin Guthrie (Cocteau Twins) weet neer te zetten met dien verstande dat Dream The Electric Sleep het krachtiger en meer rock georiënteerd doet.
Beneath The Dark Wide Sky is een album dat me in het begin een beetje in de war maakte. De hoeveelheid invloeden en muziek kon ik in het begin (nog) niet verwerken, maar de ervaring leert dat juist deze momenten goud waard kunnen zijn. Ook hier is dat het geval. De nummers groeien en zwellen aan na herhaaldelijke luisterbeurten. En langzaam smelten de afzonderlijke elementen dan in en aan elkaar tot een legering van uitzonderlijk materiaal en is het alleen nog maar prettig om het album te beluisteren.