Drudkh/Paysage d'Hiver – Somewhere Sadness Wanders/Schnee IV

Drudkh heeft de split-EP Somewhere Sadness Wanders/Schnee (IV) uitgebracht waarbij deze legendarische Oekraïense blackmetalband samenwerkt met de Zwitserse atmosferische blackmetalband Paysage d’Hiver. Deze EP komt enkel op vinyl uit via Season of Mist.
Drudkh gaat er altijd prat op dat ze geen politieke boodschap brengen. Met de moeilijke politieke situatie in Oekraïne was het uitkijken of die stelling stand zou houden. Mastermind Roman Sayenko vond voor deze split-EP inspiratie bij twee Oekraïense dichters, iets wat hij al eerder deed. Is het toeval dat die beiden stierven door toedoen van Russen of moet de bijdrage van een band uit het voor eeuwig neutrale Zwitserland daarvoor enig tegengewicht bieden. Daarover kom je weinig te weten op deze EP. Drudkh wil enkel de muziek voor zich laten spreken.
Drukdh brengt twee nummers. All Shades Of Silence, een meesterwerkje van bijna 13 minuten, is afgeleid van geschriften van Yevhen Pluzhnyk, een dichter die stierf in een goelag door toedoen van Stalin. Zijn tijdgenoot Maik Yohansen schreef de tekst voor The Night Walks Towards Her Throne (wat iets meer dan 8 minuten mag duren). Yohansen werd vermoord door een vuurpeloton van de Sovjets. Chris Naughton van Winterfylleth mag op deze track de cleane vocals voor zijn rekening nemen.
Muzikaal is dit vintage Drudkh, met een mooie match tussen het ruwe werk en lang uitgesponnen fijnere melodielijnen. Meer naar het oude werk van de band dan naar het recentere, progressievere. Ook de toets Slavische pagan, die je ook terugvindt bij hun landgenoten van Paganland, ontbreekt niet op de twee nummers. Je hoort hier duidelijk waar jongere atmosferische blackmetalbands als pakweg Wiegedood de mosterd gehaald hebben. Als je Drudkh met Wiegedood zou moeten vergelijken, brengen de Oekraïners hun muziek net iets warmer en kan je de laagjes makkelijker ontleden.
Het Zwitserse eenmansproject Paysage d’Hiver voegt daar 20 minuten Schnee IV aan toe. Ook dit is atmosferische blackmetal maar zonder het folk/pagan-element en een beetje meer in de richting van de ambient, dus toch net iets anders. Zoals de titel al laat vermoeden, gaat dit nummer over sneeuw. De uitgerekte intro laat de wind huilen door een sneeuwbui om dan onverbiddelijk het gaspedaal in te trappen voor een pot lekkere blackmetal en bij de outro weer uit te komen in een onweer. Zelfs voor doorgewinterde blackmetal-liefhebbers zal 20 minuten toch net iets te lang zijn om echt te blijven boeien. Daar kunnen de prima zang en de knappe compositie weinig aan verhelpen. Schnee IV is het vervolg op de veelal kortere stukken Schnee I, Schnee II en Schnee III.