Bij onze oosterburen kun je wel aankomen met high energy rock ‘n’ roll. Ze zijn er helemaal gek van Turbonegro, The Hellacopters en meer van dat lekkers. Deze komt ook aardig in de buurt. High Energy Dirt Rock noemt Dust & Bones hun muziek; een omschrijving die aardig passend is.
Het campy hoesontwerp heeft direct mijn aandacht getrokken. Dit voorspelt iets in de richting van stoner of garagerock. Het is dus High Energy Dirt Rock. Het Kiss-gehalte is hier een stuk minder aanwezig dan bij bijvoorbeeld The Hellacopters, maar het dendert wel lekker door. Een stukje rockabilly, folk, punk, en zelfs ietwat wave achtige gitaren kunnen bij vlagen ook nog ontdekt worden.
Na een alternatieve aftelsessie (Mission Start) is opener UR R&R al direct een regelrechte oorwurm. Een aardig Motörhead gehalte, dat met een rockabilly twist Rose Tattoo-achtige boogie ten gehore brengt en aanstekelijk “Uhuh” koortje met donkere, doch vriendelijk grommende begeleiding. De zang wordt verdeeld tussen bassist/zanger Thorsten en boegbeeld Vöhry, die me aan hun landgenoot Oimel (Nitrogods) doet denken. Zowel postuur, baard en de stem hebben enige gelijkenis, net als delen van de muziek op zich trouwens.
Subtiliteiten of uitgebreid arrangeren van nummers hoef je niet te verwachten; dit is vooral niet moeilijk doen, maar vol de beuk erin en door(d)rammen. Bovenmatige virtuositeit zit er ook (gelukkig) niet in, alle instrumenten halen stampend of in iets hogere versnelling over het algemeen lekker door, de solo’s zijn behoorlijk basic, maar uitermate effectief; het stukje fingerpicking in Out On The Road is zelfs echt opvallend. Bij Feel Good lijkt het feestje compleet, dit doet bijna aan een Dubliners geïnspireerde Motörhead denken; doet het vast goed in de pogo-pit voor het podium. Hierna klinkt het navolgende Earth Stood Still Today wel een beetje als een koude douche (en ook eigenlijk een beetje verveeld en saai). Verder is dit een heel aardig album wat er als snelle snack gemakkelijk tussendoor te consumeren is. Jammer dat de band hun luistervoer (voor zover mij bekend) niet op vinyl uitbrengt. Wel lijkt me dit live ook een heel fijn bandje; een stuk spelvreugde meen ik in de meeste nummers zeker te kunnen horen.