Dat de trompet, met zijn glooiende en rollende sound, eerder in de atmosferische stukken opduikt, lijkt logisch. Op het album als geheel zijn die atmosferische stukken sterker dan die stuwende stukken met pulserende blastbeats. Maar ook in die snelle stukken zit best veel variatie: in de vocalen, in de gitaarpartijen, in het tempo, … De combinatie van koperinstrumenten en blackmetal is heel verfrissend en wordt niet overdadig toegepast. Mooi.
Het zijn absoluut geen hokjesdenkers, die van Dystopia. Op Geen Weg Uit hoor je ook elementen van progrock, doom en death of thrash. In de lead en backing vocalen herken ik soms iets van Heidevolk, maar dat kan ook maar een indruk zijn omdat dit ook in het Nederlands is.
Er staan slechts drie tracks op Geen Weg Uit, hoewel. De eerste, Razernij, is opgedeeld in vier afzonderlijke delen en ook de tweede, Van De Meute Vervreemd, heeft drie bedrijven. Enkel de derde track, De Dwaas Komt Voor De Redder, is ondeelbaar.
Geen Weg Uit is een heel genietbaar en gevarieerd album dat vooral blackmetalfans zal aanspreken die niet vies zijn van een paar experimenten.