Ear Danger – Still Going Strong – 40 years Of Ear Danger

Het is inmiddels 40 jaar geleden dat Ear Danger werd opgericht. Drummer Dick Vijgen en bassist Matt Verschoor doken de studio in en namen, zonder enige studio-ervaring, een demo op. Niet lang daarna waren ze genoodzaakt om zowel de zanger en één van de gitaristen uit de band te zetten. Na een pauze en vele wijzigingen in de bezetting kwam de band in 2007 weer bij elkaar en opperden velen al het idee om de demo uit 1982 nog een keer uit te brengen. Aanvankelijk zag de band het niet zitten, maar na de EP Storming The Gates kwam het idee toch steeds weer naar voren en de 40^ste verjaardag bleek toch een mooie aangelegenheid te zijn om de oorspronkelijke demo nog een keer in de huidige bezetting op te nemen. 
Headbangers Records en Big Bad Wolf Records zagen het ook wel zitten en zo werd Still Going Strong – 40 Years Of Ear Danger een feit.
Het eerste gedeelte van het album bestaat dus uit de vier composities uit 1982. Opgenomen met hedendaagse apparatuur, maar wel met het authentieke heavymetalgeluid uit de tijd. Een moderne tijdscapsule die de sfeer van weleer laat terugkomen. En ook deze reviewer van middelbare leeftijd met eveneens enige decennia rock-/metalervaring gaat terug naar het gevoel van de heavy metal van de beginjaren tachtig. Het album start met Belzebub’s Friend dat in een stevig tempo zijn voortgang vindt en een fijne heavymetalcompositie is gebleven.
Give ‘Em Hell neemt je eveneens terug in de tijd. De riffs klinken aanstekelijk en het tempo ligt op een zeer prettig niveau waarbij de band het aandurft om het ritme te variëren.
You Need Warmth is een no-nonsense compositie die van voor tot achter prettig aanvoelt. De basisriff is leidend voor de gehele melodie en loopt als een rode draad door de compositie die met kleine uitstapjes veelzijdig overkomt.
De zang is echter wel een dingetje in het totale geluid. Aan de ene kant past het uitstekend in het tijdsbeeld dat Ear Danger neerzet, maar het mist een beetje kracht en tilt het geheel niet naar een eventueel hoger niveau. In de hogere regionen neigt het er wel naar, maar ook hier mist het wat overtuiging.
Still Going Strong is het rustpunt in deze Winterfest version. Los gekoppeld van enige versterking laat Ear Danger horen dat de gitaristen in de band weten waar ze voor komen en hun akoestische impressie doet het uitermate goed en is overtuigend. In deze meer rustieke setting komt de zang van Sander beter tot zijn recht. De Winterfest Version is trouwens bij toeval ontstaan toen de geluidsinstallatie de hoge uithalen van zanger Sander niet aankon en de band besloot om akoestisch verder te gaan.
Het tweede gedeelte van dit album betreft de EP Storming The Gates uit 2018, dat niet eerder op vinyl is verschenen. Hoewel de EP uit 2018 stamt neemt Ear Danger me met Wave The Flag terug naar de beginjaren van de (Hollandse) heavy metal. Het tempo ligt ten opzichte van de demo wat hoger na een fijne tempoversnelling en over het algemeen klinkt het muzikaal verder ontwikkeld. Het drumwerk van Dick Vijgen zorgt daar zeker voor en in Storming The Gates wordt zijn geluid even naar voren getild. Geregeld doet het me denken aan de albums die Helloïse toen heeft neergezet.
Met Blood On The Beach keert Ear Danger terug naar het ritme waar een rasechte headbanger mooi mee uit de voeten kan. De riffs zorgen daar zeker voor.  Door halverwege het ritme danig om te gooien en een stuk tekst in te lassen krijgt de compositie een gevarieerd karakter. Het is een traditionele heavymetalcompositie waarbij de vuisten in een gestaag ritme de lucht in mogen gaan.
Wall Of Shields heeft een gitaarsolo zoals deze hoort te klinken in de het tijdloze beeld van de heavymetal. Het Lohmanngitaristenduo Leon en Antal Lohmann weten in Wall Of Shields hoe alles dient te klinken. Met ondersteuning van bassist Matt Verschoor en drummer Dick Vijgen.
Met dit album laat Ear Danger in eerste instantie horen dat het genre van de heavymetal tijdloos is en tot in lengte van dagen zal blijven aanspreken bij een groot publiek. Daarbij is het een mooie muzikale tijdscapsule om het achtste lustrum te vieren en vorm te geven.