De Zwitsere band Echolot brengt op Destrudo (op CD en vinyl) een knappe mix van sludge, psychedoom, progressive stoner en postmetal, met fragmenten die al eens uitwaaien naar drone. Qua sfeer moet je denken aan waanhoop, eenzaamheid en bittere ellende in het algemeen. De vocalen gaan van grunts tot clean en weer terug. En de korte stukken cleane zang zorgen voor de nodige afwisseling, als een paar lichtpunten doorheen de donkere tocht die Destrudo is. Dat er ook al eens een stukje synth langskomt, maakt het allemaal vlot verteerbaar.
De sound is bij momenten heel massief en aanwezig, maar niet dreigend. Het zwaartepunt ligt voor mij op de emotionele geladenheid van de postmetal, maar liefhebbers van doom en sludge zullen dit album zeker ook weten te waarderen. Fans van pakweg Growing Horns of An Evening With Knives kunnen vast hun hart ophalen op Destrudo.
De amper drie songs zijn coherent en vullen elkaar mooi aan. Een totale speelduur van 38 minuten is misschien wat aan de krappe kant om dit een album te noemen, maar je voelt wel dat dit een afgerond en compleet verhaal is. Een extra song erbij zou daarom nog niet een groter gevoel van tevredenheid geven. Met drie tracks is het niet eenvoudig om je favorieten aan te duiden. Als je aandringt, dan zeg ik toch Wind Up North.
Deze muziek, deze sound en aanpak doen het momenteel goed in Nederland en vooral in België. Als die hele viruscrisis straks eindelijk voorbij is, moeten deze Zwitsers maar eens afzakken om alle bijhorende vreugdetaferelen in de kiem te smoren vanop een club-podium.