De tijd lijkt, in positief opzicht, wel enige invloed te hebben op het geluid van de band. De stem van Sabine klonk al kraakhelder, maar op The Bonding is ze ook krachtiger. De uitersten binnen de powermetal worden daarbij verder opgerekt. Een nummer als Mystic River is uiterst zwaar opgezet, met daaroverheen de stem van Sabine. Daarbij wordt sterk ingezet op het geluid van het orkest en zelfs een koor in het midden van het nummer. Dezelfde power komt terug in Alight A New Tomorrow. Het nummer luistert weer wat makkelijker weg en ligt prettig in het gehoor. Voor het eerst wordt de piano netjes ingezet. In combinatie met orkestrale elementen zou het op een soundtrack zeker niet misstaan. Opvallend ten opzichte van het eerdere werk zijn de nummers waarin emotie sterk naar voren komt. Star-Crossed Dreamer is daar een voorbeeld van waarin de stem van Sabine uiterst sereen de piano begeleidt. Maar ook Into A Sea Of Souls, Far Out Of Reach en Death Is Not The End ademen een diepere gevoelige psyche waarin wederom piano, maar ook de Spaanse gitaar voor het accent zorgen. Wat meer tempo komen we tegen in The Invisible Force. Vioolgeluid complementerend aan gitaar en drum zorgen voor diepgang en geven het nummer snelheid waarmee de term Powermetal zeker gewaarborgd is. Het lekkere tempo vindt zijn vervolg in Shadows Of My Memory. De diverse tempowisselingen in het nummer en de verschillende vormen van zang geven het nummer snelheid en diepgang. De cd eindigt met het titelnummer The Bonding. The grand finale waarin Sabine een duet vormt met Erik Martensson. Hun stemmen klinken goed samen. Een prachtige prelude van een kwartier waarbij alle registers worden opengetrokken. Daarmee is Edenbridge ten opzichte van Solitaire zeker gegroeid als band. Nog altijd hebben de nummers een zwaar muziekgeluid zonder traag, saai of deprimerend te worden. Elk nummer heeft zijn eigen charme en doet iets met je.
The Bonding is zeker voor fans van femalefrontedmetalbands en powermetalbands de moeite van het beluisteren waard.