Het is duidelijk merkbaar dat Chris Baker (gitaar/bas) zijn basis heeft gehad in Seattle. De heavy rock dweept lichtjes met oude grunge giganten Alice In Chains. Die vermengden ook grunge met meer stoner/ doom georiënteerde gitaarriffs. Het moet gezegd dat Ego Planet er een eigen draai aangeeft. Dit debuutalbum klinkt namelijk veel positiever en minder zwaar. Het zorgt ervoor dat de rock heerlijk over je heen walst. Het drietal lukt het om uitstekend geschreven en zeer aanstekelijke rockmuziek te presenteren. Het gitaar en baswerk van Chris is daar mede debet aan, maar zeker ook de sterke rockstem van Jarrett Mead. Ook het degelijke drumwerk van Steve Iannettoni zorgt ervoor dat de muziek over het algemeen erg energiek is. Het levert een fijne rockplaat op om naar te luisteren. De vermenging van grunge, stoner/ doom en moderne rock geeft Ego Planet net die twist die het interessant maakt. Hoogtepunten noemen heeft weinig zin. De band brengt gewoon tien goede nummers. Om een beeld te schetsen van de diversiteit op de plaat is het goed om de volgende nummers te luisteren; Swallor The Sun, Reflection, (meezingen op het melodieuze) Entertainment, Order Of The Tree en Dead Man’s Float (een van de twee extra nummers die alleen op vinyl verschijnt). Prima debuutalbum.