Eisbrecher – Effenaar (Eindhoven) 13/10/2017

Dat nu juist Duitsland aan de wieg staat van de industriële rock is niet echt verrassend. Om de een of andere reden leent het Duits zich uitstekend voor dit genre, voeg daar een vleugje uniform fetisjisme bij en de Neue Deutsche Härte is geboren: Donkere zang, stevig drum en gitaar werk en flinke dosis synthesizer. Meer heb je niet nodig en het zijn precies die ingrediënten die de bands van deze avond in de Effenaar ten gehore brengen.
 
Unzucht trapt af vanavond. De band uit Hannover brengt industriële rock en neigt daarbij naar gothic. Het geluid is groots, vol, bijna bombastisch, maar het raakt mij geen moment. Een groot deel van het publiek denkt daar gelukkig anders over. Ook de presentatie van frontman Daniel Schulz is weinig bijzonder naast “Eindhove!” en het waarschijnlijk net in de backstage geleerde “Goede avond, hoe gaat het?” kwam het niet. Een prima, niet zo bijzondere band.
 
 
Het duurt even voordat Eisbrecher na de ombouw pauze het podium betreedt. Dat zanger Alexx Wesselsky heeft zijn knie verdraaid en het podium komt opgekrukt zal daar vast iets mee van doen hebben gehad. Volgens een fan, die juist een meet en greet met de band heeft gehad, omdat hij met het verkeerde been uit bed is gestapt, hopelijk straalt dat niet af op dit concert. Overigens zeer netjes dat iemand van de productie het technische probleem komt melden!
Alexx doet het vanavond dus op een stoel en merkt tussen neus en lippen door op dat hij niet de eerste is en moet gezegd het lijkt niet erg van invloed op de show. Het begint al als hij het publiek vraagt hun Handy uit de zak te halen, drie foto’s van evenzoveel poses te maken het apparaat diep in de zak te stoppen en met de ogen te kijken. Zouden meer bands moeten doen! De nummers staan als een huis, het geluid is bijzonder goed, de interactie met het publiek fenomenaal. Een van de betere concerten die ik dit jaar in de Effenaar zag.