Electric Litany – Under A Common Sky

Het in 2007 in Londen geformeerde kwartet Electric Litany levert met Under A Common Sky het derde album af. Een album waarvoor men inspiratie vond bij – hoe kan het ook anders – de gevolgen van een nakende brexit. Electric Litany bestaat momenteel uit Alexandros Miaris (zang, gitaar, toetsen), Richard Simic (drums, percussie, luit), Alex Deligiannidis (basgitaar) en Benjamin Prince (toetsen).
Het jaar 2012 was een kantelpunt toen de band in contact raakte producer Alan Parsons. Deze man van naam en faam had hun album How To Be A Child And Win The War geluisterd en was daarvan onder de indruk. Hij noemde de band zelfs de nieuwe Radiohead. Een samenwerking was geboren. En niet minder belangrijk, een naam die deuren opent en verkoopcijfers opkrikt.
Persoonlijk vind ik het belangrijk dat een album met een nummer begint waarbij je gelijk rechtop zit. Eentje waarbij je verlangt naar het volgende nummer. En recht doet aan het hele album. Met het openingsnummer Azure doet de band het tegenovergestelde. De zeer kalme elektronische muziek is doorspekt met vage klassieke invloeden en gaat nergens heen. Vertwijfeld skipte ik snel naar CFU. De sfeer op dit nummer is volledig anders. Het is een combinatie van elektronische pop, met fraaie ritmes en voorzien van etnische invloeden. Met name de intro deed me denken aan muziek van Deep Forest. Maar ook Graceland van Paul Simon is niet ver weg.
Met Sealight zit de band op het spoor wat in het vervolg van deze cd niet meer verlaten wordt. Het is een mid-tempo elektronische pop rock song wat doet denken aan Radiohead. Hoogtepunt van het album vind ik England met een mix van new wave en dansbare melodieuze pop. Alsof Depeche Mode en Pet Shop Boys met elkaar verenigd zijn, waarbij een 45 toeren single op 33 toeren wordt afgespeeld. Bedroom heeft een retro ‘feel’ en kent naast diverse tempowisselingen invloeden van new wave. Deze sfeer wordt doorgetrokken in het titelnummer Refugee (Under A Common Sky).
Een ander hoogtepunt is The 7th Goodbye met invloeden van OMD (Orchestral Manoeuvres In The Dark). Op Embark gaat het tempo fors omhoog in een mix van electro pop en new-wave. The World Is Changing While You Sleep besluit het album in een licht jazzy atmosfeer.
Under A Common Sky is een album wat een brug slaat tussen new wave uit de vorige eeuw en de meer hedendaagse indie rock. De ‘valse’ start die menig luisteraar op het verkeerde been zal zetten nemen we maar op de koop toe.