Een album vol met covers. Dan moet je er iets speciaals van maken. Zeker als je Electric Six heet. Dan verwacht je opzwepende nummers die in het verlengde liggen van Gay Bar, de grootste hit van de band ooit. Helaas vlamt Streets Of Gold nergens. Sterker nog, zelfs de nieuwe versie van Gay Bar is een slap aftreksel van het origineel. Hetzelfde geldt voor de overige nummers. De band probeert veel te veel een getrouw beeld neer te zetten van het origineel. Die poging lukt feitelijk nergens. Het klinkt mat en inspiratieloos. Dat is het tegenovergestelde van wat je verwacht. Wat ook opvalt is dat zanger Dick Valentine regelmatig door de mand valt. Zijn stem is niet zo veelzijdig als dat veel van de gekozen nummers van hem vragen. Waar je scherpte verwacht laat Electric Six dit eigenlijk overal achterwege. Luister als voorbeeld maar eens naar de cover van Slippery People van Talking Heads. Oorspronkelijk een nummer met groove en scherpte. Nu een slap aftreksel met geen enkele ziel. Zoals gezegd kan hetzelfde commentaar gemaakt worden bij alle andere nummers. Minder is soms meer, maar in dit geval smaakt het helemaal nergens naar. Links laten liggen deze overbodige release.
Tracklist:
01 “Don’t Change” (INXS Cover)
02 “Click Your Fingers Applauding The Play” (Roky Erickson Cover)
03 “Little Lies” (Fleetwood Mac Cover)
04 “That’s Entertainment” (The Jam Cover)
05 “Maybe The People Would Be The Times Or Between Clark And Hilldale” (Love Cover)
06 “Slippery People” (Talking Heads Cover)
07 “Hey” (Pixies Cover)
08 “No More Mr. Nice Guy” (Alice Cooper Cover)
09 “Strutter” (KISS Cover)
10 “Under The God” (Tin Machine Cover)
11 “Yah Mo B There” (James Ingram & Michael McDonald Cover)
12 “Danger! High Voltage” (Bonus Track)
13 “Gay Bar” (Bonus Track)
Electric Six