Op het derde album van de symfonische metalband pakken de Zweden stevig uit.
Deze in 2014 opgerichte band kwam in 2015 met het titelloze debuut dat in 2018 een opvolger kreeg in Until The End. Deze laatste kwam op nummer 1 in de Zweedse hitlijsten evenals de EP All Shall Burn uit 2019. En nu is daar Dancing In Hell, een steviger en donkerder album dan de voorgaande albums. Naast de albums heeft de band ook behoorlijk wat singles uitgebracht, voorafgaand aan de release van Dancing In Hell zijn er maar liefst vier tracks op de markt verschenen om de aandacht te richten op het aankomende album.
De band bestaat uit zangeres Madeleine Liljestam, gitarist/zanger Rikard Ekberg, basssist Anton Helgesson en drummer Jesper Sunnhagen. Liljestam is daarnaast ook nog een bekend model in de alternatieve en gothic scene voor merken als Killstar, Burleska Corsets en Sinister Clothing. Ekberg is een artiest die officieel gelicenseerd is aan Schecter en Richter Straps, de band heeft exclusieve deals met Sennheiser, Schecter Gitaren en het Amerikaanse kledingmerk Shrine Of Hollywood. Allemaal er doordacht en gelikt.
Het nieuwe album is geschreven en geproduceerd door Ekberg en Liljestam. Het hele promotie gebeuren rond de band wordt serieus opgepakt, er zijn twee verschillende hoesfoto’s, er zijn twee verschillende kleuren vinyl, er is een cassette en een boxset uit. Van de twee verschillende hoesfoto’s zijn er van beide twee verschillende kleuren vinyl, de lp met kleurenfoto is er op zwart of rood vinyl, de lp met de zwart/wit foto is er in zwart en grijs vinyl. Op YouTube heeft de band meer dan 30.000 volgers met meer dan 4 miljoen views, op Spotify haalde de band meer dan 7 miljoen streams.
De nummers op het album gaan over innerlijke demonen, kracht en verlies. De luisteraar bevindt zichzelf in het middelpunt van zijn of haar persoonlijke hel, maar met een grote grijns op het gezicht omdat je weet dat je gezamenlijk door kunt. Het album begint zwaar en duister met Enemies dat gevolgd wordt door het titelnummer Dancing In Hell. De nummers zijn doorregen met korte heftige gitaar riffs en nietsontziende drumslagen, hard en meedogenloos. Het geheel blijft sferisch en melodieus, mede door de vocalen van Liljestam.
Het zijn niet allemaal nieuwe nummers, zo staan Enemies en All Shall Burn van de gelijknamige EP ook op dit album. Maar dat doet geen afbreuk aan het album. Na al het geweld is er met The World We Knew een rustpunt op het album, Het is een anderhalf minuut durende pianosolo zonder zang waarna het album in stijl afsluit met een symfonische versie van Die From Within, compleet met koor en strijkers. Dit album is vijftig minuten lang genieten voor de liefhebber.
Eleine – Dancing In Hell
397
vorig bericht