In 2011 nam de band haar debuut album op en bracht het uitsluitend digitaal uit. Omdat er nooit een reguliere release was, besloot de band om het album als nog een officiële release te geven. Het hele album wordt geremixt en geremasterd, er worden zelfs twee nog niet eerder uitgebrachte nummers van dezelfde album sessie toegevoegd. Met dank aan gitarist Tomi Mykkanen (Lowburn, Battlelore) wordt er een sterk album neergezet. Het accent ligt duidelijk op de gitaarpartijen, maar dat is voor de liefhebber absoluut geen probleem. So Pure mag het album openen, eerst is er een a capella koor waarna de gitaar- en drumpartij toegevoegd worden. Door de trage zangpartijen over de snelle gitaarlijnen ontstaat een mooi steekspel. Zo kan een nummer zowel snel als traag zijn, tegelijk. Lekkere zware gitaarpartijen en een solide baspartij in Demon Seducer creëren een geheel eigen sfeer.
De elf nummers hangen nauw met elkaar samen, maar bieden zeker variatie genoeg om interessant te blijven. Escape is een nummer met een hoog tempo, korte agressieve gitaar riffs en terugkerende rustpunten geven dit nummer een geheel eigen vorm. Het album mag dan eigenlijk zes jaar oud zijn, het is zeker nog niet verjaard. En de gemiddelde luisteraar zal dit album ook zeker kunnen waarderen. Een terechte keuze van de band om het hele album op te poetsen en opnieuw uit te brengen.