Eloy – The Tides Return Forever

In 1994 verschijnt de oorspronkelijke cd The Tides Return Forever van het Duitse Eloy. Omdat het schijfje ondertussen niet meer in de handel is en er exorbitante bedragen voor worden neergeteld, werd het tijd om de re-release op de markt te brengen. Eloy heeft voor deze gelegenheid het wonderschone titelnummer opnieuw opgenomen.De zeven oorspronkelijke nummers op de cd kennen wat uitersten. The Day Of Crimson Skies loopt lekker, maar is nog niet bijzonder voor mij. De muziek ademt wel duidelijk de sfeer van lang vervlogen dagen. Betekent niet automatisch dat het muf klinkt, maar past wel in de sfeer van de symfonische rock zoals we die in de jaren tachtig en negentig hoorden. Ook Fatal Illusions brengt dit gevoel een beetje bij me naar boven. Bij het derde nummer Childhood Memories veer ik wel wat op. Een rustig nummer, maar wel heel mooi. Vanaf mijn plaats permiteer ik me ook om een klein beetje te vloeken in de kerk, want de muziek in dit nummer schurkt wel heel erg naar de muziek van Pink Floyd in die dagen, zonder daarbij een kloon te zijn. Met Generation Of Innocence lijken de mannen van Eloy de draad op te pikken van het eerder Fatal Illusions. Op de helft echter komt de symfonische inslag strak naar voren. En dan is het tijd voor het titelnummer The Tides Return Forever. Ik begrijp wel waarom de cd zo in trek is. Dit nummer draagt de complete cd en is werkelijk prachtig. De rustieke sfeer staat in schril contrast met het bombastische in het nummer en de zang van zangeres Jocelyn Smith geeft het nummer zoveel meer diepgang. Dit is bijna zeven minuten intens genieten. Met The Last In Line zakt het weer een klein beetje in om met het slotnummer Company Of Angels, inclusief een 120-koppig koor en zang van zangeres Miriam Stockley, alle registers open te trekken. Dit nummer dat een link heeft naar de Franse Jeanne d’Arc, haalt het sublieme karakter weer naar boven. Juist dat bombastische geluid doen mijn luidsprekers zwoegen en laat daarmee de lucht in mijn huiskamer zwaar meetrillen. De bonus is een remix van het titelnummer dat exact even lang duurt als het origineel. Dit nummer staat nog altijd fier overeind en heeft anno 2011 nog de charme en de kracht van weleer. The Tides Return Forever is voor mij een cd die een verdiend plaatsje krijgt in de collectie, want over de hele linie is het voor een oude rot zoals ik gewoon genieten van vroeger.