Elvenking – Era

Na Red Silent Tides komt het Italiaanse Elvenking met de nieuwe cd Era, dat met de nieuwe bassist Jakob en drummer Symohn naar eigen zeggen ook letterlijk een nieuw tijdperk is binnen getreden. Dat Elvenking uit Italië komt, blijft voor mij een prettige verrassing. De muziek van Elvenking staat met één been in de folk, dat we voornamelijk in Scandinavië en het Verenigd Koninkrijk tegenkomen en met het andere been in de onvervalste, makkelijk in het gehoor liggende rockgeluid uit de Verenigde Staten. Wanneer we kijken naar de invloeden van de afzonderlijke bandleden is het ook niet verwonderlijk. Het is wel bijzonder fraai hoe Elvenking deze rock en folk met elkaar weet te combineren. Met The Loser is het meteen raak. Makkelijk in het gehoor liggend is het een prettige opener. In I Am The Monster zetten ze dit voort, hoewel het nummer wat langzamer loopt. Het Midnight Skies, Winter Sighs gaat het tempo weer stevig omhoog zonder de melodie te verwaarlozen. Met A Song For The People komen we het eerste echte (vrij korte) folknummer nodig dat stevig begeleidt wordt door Lethien op viool. Na drie fraaie rocknummers waarbij Walking Dead qua ritme en snelheid richting de metal schuift, komen we aan bij Forget-Me-Not, de ballad op de cd. Ondertussen ben ik beland bij het tweede gedeelte van de cd. Ik begin langzaam van de muziek van Elvenking te houden omdat ze continu weten te spelen met de eerder genoemde balans tussen folk en rock. Poor Little Baroness en Chronicle Of A Frozen Era zijn daar geen uitzondering op. Vooral laatstgenoemde is een heerlijk nummer met diverse ritmewisselingen, een lekkere riff en vooral een goede melodie. Through Wolf’s Eyes is het folklore niemendalletje. Groene weiden, een briesje en een waterig zonnetje zouden het vervolmaken. The Time Of Your Life is de tweede ballad op de cd. Juist de akoestische setting van het nummer maken het bijzonder. Tenslotte weet Elvenking met Ophale instrumentaal te eindigen. Ook dit nummer is akoestisch en krijgt de fluit vrij spel. Elvenking is wellicht niet de meest technische band van het moment qua spelen en zang en de rockinvloeden zijn herkenbaar, maar ze weten met Era een bijzonder fraaie cd af te leveren die binnen de folk- en rockscene met open armen ontvangen zou moeten worden. En dan heb ik het nog niet eens over het artwork gehad.