Emil Bulls heeft voor het twintigjarig jubileum een heel album vol gezet met eigen nummers in een nieuw jasje. Het is niet unplugged, zoals in de jaren negentig populair was, maar meer in de trant van bands als Elbow of Oasis en kunnen op menig niet-metalfestival een tent nog wel op zijn kop zetten. Het leuke van het hele verhaal is dat de vijftien nummers op XX, die geselecteerd zijn vanaf het album Black Path uit 2008, ook verkrijgbaar zijn in de originele versie, het Hellfire album. Eind vorig jaar is Emil Bulls ook in Duitsland op tour geweest waar ze afwisselend de Hellfireset en de ‘Candlelight’-set speelde.
Wanneer je het stevige geluid van Emil Bulls gewend ben, is XX wel even wennen. Het nummer All For You klinkt als een goede singer-songwriter, terwijl bijvoorbeeld The Most Evil Spell met het jazzy begin nagenoeg rustiek klinkt. Opmerkelijk detail in dit nummer is dat het tekstuele stuk in schril contrast staat met de sfeer van het nummer. Teksten als “What the F*ck” lijken niet te passen in de rustieke sfeer en geven het geheel iets hilarisch. Dit herhaalt zich nog eens in When God Was Sleeping. De uitvoering van het van oorsprong vrij heftige World Apart neigt naar Oasis en ontpopt zich in deze versie als een fraai liefdesliedje, net zoals Not Tonight Josephine. Het Dear Sadness krijgt op XX een heel mooie uitvoering.
Bij het beluisteren van XX was ik zeer verrast door de nummers, maar allemaal spreken ze ook in deze versies zeer tot de verbeelding. Voor mij toch een bewijs van de kwaliteit van de afzonderlijke composities. Een ander publiek kan worden aangeboord. Het is gedurfd, maar naar mijn menig uitermate goed gelukt.