All I Am biedt ruimte voor negen nummers. Met Follow The Angels steekt de band van wal. Een nummer wat heel erg aan de sound doet denken van Kamelot met een stemgebruik die heel erg lijkt op die van Amy Lee (Evanescence). Een nummer wat staat als een huis. Away gaat in die stijl nog verder en weegt met momenten zelfs zwaar. Hier laat Micky een wat hoger stem gebruik horen wat zeer zeker in de smaak valt.
Colder pakt het weer iets steviger aan. Op vocaal gebied laat Micky horen dat ze ook de hoge noten loepzuiver en helemaal onder controle heeft. Er is niets wat deze dame niet kan, lage en hoge noten zitten allemaal in het bereik van deze dame. Shadow’s Embrace zet me aan het denken. Dit nummer heeft zeker in het begin van de zanglijnen heel erg veel weg van Bury Me Alive van We Are The Fallen. Het typische basloopje wordt hier ook niet vergeten. Ik hou er wel van!
Tijd voor weer wat rust in de tent en dat komt met Collide. Een heerlijk rustig lekker makkelijk te luisteren nummer. Met All I Am, de titeltrack, wordt er weer wat beuk in het album gegooid. Een nummer wat het live zeer zeker goed zal doen. Vooral de afwisselingen van rustige stukken met beukende refreinen werken hier erg goed. Dark Reflection is met zijn dik negen minuten het langste nummer op de cd. In dit nummer laat de band horen wat ze allemaal in huis hebben. Wervelende drums, super strakke gitaarriffs, pakkend toetsenwerk, beukende baslijnen en adembenemende zang van Micky. De beukende stukken wisselen elkaar fijn af met iets rustiger werk wat dit een erg interessant nummer maakt. Gone is de hekkensluiter van de cd. Het is een rustig nummer, haast akoestisch. Micky mag nog één keer alles uit de kast trekken op vocaal gebied terwijl ze begeleidt wordt door de piano. Hier mag ze haar engelenstem weer uit de kast halen wat resulteert in meters hoge kippenvel op mijn armen! Prima werk en fijne afsluiter van het album.
Deze band bewijst maar weer dat Nederland een prima bodem heeft voor de metal scene. Symfonische metal bands schieten als paddenstoelen uit de grond en waar maak je dan als band onderscheid? Met zoveel bands met ook een vrouwelijke zangeres is het lastig om je uniek te houden. End of the Dream is voor mijn gevoel niet uniek in zijn soort maar hebben met All I Am zeer zeker een sterk album neergezet. Als je bedenkt dat deze band nog maar erg kort bestaat is dit een prima binnenkomer. Ik verwacht van deze band zeker meerdere albums nog te horen en ben dan ook oprecht nieuwsgierig wat voor creatieve ontwikkelingen er nog zullen volgen. All I Am is een strak album met negen makkelijk te luisteren nummers. Stuk voor stuk liggen ze gemakkelijk in het gehoor en blijven ze boeiend. Voor de fans van onder andere Evanescence, We Are The Fallen en Kamelot is dit een album wat zij erg zullen waarderen en een must have.
Tracklist:
Follow The Angels
Away
Colder
Shadow’s Embrace
Collide
All I Am
Through The Dark
Dark Reflection
Gone
Line up:
Micky Huijsmans – zang
Armen Shamelian – gitaar en toetsen
Robin van Ekeren – gitaar
Pieter Driessen – drums op het album
Pim Geraets – drums live
Tim van den Hooven – bass
Website van de band
