Het album steekt van wal met de titel track “Until You Break”. Het nummer start ingetogen maar al snel laat de band horen uit welk hout ze gesneden zijn. Nou ja hout, metaal zal beter werken denk ik. De drum partij bij de intro doet mij dan weer denken aan de intro van “What you want” van Evanescense. Een knaller van een opener. Alle End of the Dream kenmerkende elementen zitten er in: power stem, afwisselende ritmes, strak gitaar en bass werk, bolle drumlijnen. Dat Micky ook een rauwer randje heeft mag zij ook laten horen in de uithalen. De emotie is te voelen. Van deze track verscheen vorige maand al een videoclip. We want more!
More krijgen we met “Who Do You Think You Are”. Ook dit nummer ligt als zijn voorganger lekker in het gehoor en is echte ear candy. Een nummer wat net wat meer ballen heeft. Deze track heeft een net iets meer rock feel maar dat is zeker niet vervelend. Micky mag een heel veelzijdige stem gebruiken wat erg fijn werkt. Het is ook duidelijk dat zij hard gespijkerd heeft aan het stem en bereik. Deze is nu volwassener en nog veelzijdiger.
“Erase Me” is de derde track op het album. Wat opvalt in deze track zijn de samples met de synth. Deze geven een extra dimensie aan de track. De lyrics liegen er niet om en dit mag dan met reden een heavy nummer genoemd worden.
We gaan verder met “Wakeless.” Een mooi bombastisch nummer is wat we in deze track vinden. De achterliggende arrangementen werken fijn samen met de rest van de instrumenten. Ieder bandlid krijgt een mooi plekje in deze track. Met zijn dik zes minuten is het ook de langste track op het album wat voldoende ruimte geeft voor afwisselende elementen. Heerlijk!
“The Heart In Me” biedt wederom veel podium voor bombast en dat is gelijk bij aanvang te horen. De refreinen nodigen meer dan eens uit om uit volle borst mee te gaan zingen. Hij is fijn!
“I Am Nothing” pakt het bij aanvang rustiger aan maar toch is er een duidelijke opbouw te voelen. Vanaf het begin heeft het een creepy en duistere feel. Wanneer ik dieper ga luisteren naar de lyrics dan kloppen deze volledig bij de feel die ik krijg bij deze track. Intense droefheid is ook wel een erg toepasselijke die zich ook uit in een volledige explosie iets over de helft van dit nummer. Daar waar in de eerste helft de akoestische gitaar en typische piano pingeltje een duidelijke rol hebben gaat de rest echt helemaal los in de tweede helft. Met volle overgave gaat iedereen los en krijgen we toch nog een heavy en pakkend einde. Wat mij betreft de beste track van het album. Alle emoties zijn duidelijk voelbaar. Ik houd ervan. Deze track zou zeker niet misstaan als akoestisch nummer.
“Defile” hebben we al een lyric video van mogen horen en zien. Dit nummer gaf al een mooi staaltje van wat we mochten gaan verwachten van Until You Break. Mijn verwachtingen waren heel hoog en deze worden gelukkig niet teleurgesteld.
We gaan verder met “From Your Sky”. Deze track biedt mooi ruimte om af te wisselen tussen langzamere stukken met wat meer up tempo werk. Strak gitaarwerk staat hier centraal samen met de beukende bass lijnen. Iets over de helft mag een pakkende gitaarsolo niet ontbreken en gelukkig krijgen we die ook.
“In My Hands” borduurt mooi verder op zijn voorganger. Ook deze track staat als een huis en behoeft weinig woorden. Wederom een mooi nummer en ook weer een persoonlijke favoriet!
“Your Poison” begint met een mars achtig drumstuk. Al snel krijgen de drums gezelschap van de bassgitaar en gitaar. Niet veel later vormen zijn een mooi bombastisch geheel. Micky maakt het helemaal af met haar pakkende stem. Ook hier wordt er mooi afgewisseld tussen mooie ingetogen stukken met de meer heavy stukken. Het venijn zit hem vooral in de refreinen die eruit knallen. De progressieve stukjes tussendoor werken verfrissend.
Als hekkensluiter vinden we “The Light.” Deze begint mooi ingetogen met de pakkende stem van Micky die vergezeld wordt door de piano. Hier komt Micky haar stem mooi tot zijn recht. Al snel wordt er weer een tandje bijgezet en wordt ook dit nummer een mooi bombastisch nummer om naar te luisteren. Het piano spel op het einde is adembenemend. So sereen, zo mooi! Hij klinkt ook alsof je naar een LP op een ouderwetse pick up aan het luisteren bent. De ruisjes en kraakjes die zo typerend zijn, zijn goed hoorbaar. Eerlijk is eerlijk, het werkt prima.
Het album om kort te gaan:
Wat opvalt is dat de sound van Untill you Break solider is dan op het debuut album. Bij “All I Am” was End of the Dream nog duidelijk op zoek naar welke kant ze op wilden gaan met de sound. Dat is op “Until You Break” veel duidelijker en mooi in evenwicht. Alle nummers hangen mooier samen en zijn aangenaam in balans en weloverwogen. Ik zou het kunnen omschrijven dat End of the Dream van pubers uitgegroeid zijn naar volwassenheid. Bij iedere luisterbeurt hoor je weer nieuwe dingetjes die je voorheen nog niet gehoord hebt. Bij elke luisterbeurt wordt je weet getriggerd om op zoek te gaan naar nieuwe verborgen schatten. Kortom, geen vervelende zit om een review te schrijven van dit album. De tijd vliegt voorbij en voor je er ook maar erg in hebt betrap je jezelf er op dat je weer het eerste nummer aan het luisteren bent. Voor wie van duistere, no nonsense lyrics houd is dit zeker wel een album wat aan zal spreken. Voor de liefhebbers van virtuoos gitaarwerk, bolle bass lijnen en rollende drums is dit ook een album om grijs te draaien. Voor wie houd van een veelzijdige stem en niet alleen maar de poeslieve en zoetsappige maar zeker één met ballen is dit ook een perfect album. Of Until You Break een must have is?! Zeker wel! Ik zou zeggen, kopen dat album en helemaal grijs draaien!
Tracklist:
Until You Break
Who Do You Think You Are
Erase Me
Wakeless
The Heart In Me
I Am Nothing
Defile
From Your Sky
In My Hands
Your Poison
Line up:
Armen Shamelian – gitaar, keyboards
Micky Huijsmans – zang
Robin van Ekeren – gitaar
Tim van den Hooven – bass
Pim Geraets – drums, percussie