Kan religie samengaan met heavy metal? Gaat heavy metal per definitie over dood en verderf? Met dit album wordt geprobeerd het tegendeel te bewijzen.
Symphonic prog rock, heavy metal, traditionele Palestijnse volksmuziek en koren worden gebundeld in dit project. Religieuze teksten worden voorzien van een geheel afwijkende muzikale omlijsting. Het project is geinitieerd door Enzo Donnarumma, een christelijke songwriter en gitarist. Met hulp van diverse grote namen uit de muziekwereld wordt dit project vormgegeven. De zeven internationale muzikanten uit de heavy metal scene die op dit album mee spelen, zijn Marty Friedman (ex-Megadeth, ex-Vixen), Kobi Farbi (Orphaned Land), Ralf Scheepers (Primal Fear), Mark Zonder (Fates Warning), Gary Wehrkamp (Shadow Gallery), Brian Ashland (Shadow Gallery) en Nicholas Leptos (Warlord). Stuk voor stuk artiesten die hun status verdiend hebben. Gast zangeressen zijn Amulyn, echte naam Amy Lynn Corzine (Whisper From Heaven) en Tina Gagliotta (Poemisia). Het album bevat zeven Christelijke gebeden en psalmen, vertaald naar het Engels en op muziek gezet. Van rustige, ingetogen muziekpartijen wordt meedogenloos overgeschakeld naar snoeiharde dubbele bass drumpartijen. De vocalen van beide dames geven een mooi sfeerbeeld bij de nummers. Het album wordt afgesloten met een oproep tot vrede, in het zelfgeschreven nummer Maybe You.
Het geheel laat horen dat de combinatie van religie en heavy metal goed samen kan, maar er wordt niet helemaal voldaan aan de verwachting vooraf. Sommige nummers worden eenvoudig voortgestuwd door een razende drumpartij, terwijl er toch meer kansen waren om het nummer mooier, en nog steeds stevig om te vormen. Een goed bedacht concept, en zeker niet onverdienstelijk, maar geen album dat een prominente plek in de verzameling moet hebben.
Enzo Glory Ensemble – In The Name Of The Father
369
vorig bericht