In België zijn alle klassieke zomerfestivals naar volgend jaar verplaatst, maar in de plaats zijn er een handvol openluchtconcerten gekomen die coronaproof georganiseerd worden. Zelfs die ontsnappen niet allemaal aan de golf van annuleringen. Popallure lukt het wel. Deze organisator mocht voor een week de tuin van CC Centrum in Nazareth vullen met 200 mensen en heel uiteenlopende muziek: van het betere levenslied tot Nederlanstalige rap en en gitaarrock en zelfs wat metal (Stake).
Zaterdag 15 augustus was het de avond van de luide gitaren en die was net als alle andere concerten uitverkocht. Met drie bands op één avond en een setting in open lucht krijgen we alvast een beetje het festivalgevoel dat we dit jaar hard moeten missen. Het verschil met het authentieke festivalgevoel is o.m. dat je niet dichter bij het podium of bij de toog kan staan naargelang je interesse in één van de drie bands: het stoeltje waar je bij de start gaat zitten, is je persoonlijke bubbel voor de rest van de avond. Het is even wennen, maar een stoeltje om achterover te leunen en een kistje als tafeltje voor je drankje, dat is meteen wel heel comfortabel. Je voelt je bijna een VIP. Het is zo comfortabel dat je de klassieke moshpit aan het podium niet mist.
Nochtans nodigt de noiserock en grunge van Peuk, de eerste band die de gitaren mag inpluggen, zeker uit tot een wilde pogo. De band benadrukt zelf meteen dat dat niet de bedoeling is. Iedereen blijft netjes op zijn stoeltje terwijl het trio alles doet behalve stilzitten. Deze band wordt al eens vergeleken met Nirvana en Cocaine Piss en dat rijtje mag je aanvullen met Sonic Youth, Pixies en Shellac. Veel overstuurde gitaren dus, en distortion en fuzz, maar het blijven wel songs met een herkenbare structuur. Peuk vult de set in Nazareth met vijf tracks uit hun debuutalbum en twee uit hun recente split-EP met Head On Stone. Bassist Jacky vraagt nog beleefd of de security een hinderlijke wesp van het podium wil verwijderen, maar die gaat daar niet op in. Ik kijk uit naar nieuw werk van deze band na het sabbatjaar 2020, want Peuk lijkt me een band die nog wel even meekan en die vast nog meer fraaie noiserock in de aanbieding heeft.
High Hi is inmiddels al geen onbekende meer in Nederland, al zijn ze misschien nog niet de band die meteen de clubs doet vollopen. Ze koppelen een nog steeds jeugdig enthousiasme aan goed doordachte composities, zoals ze ook ronduit moderne rockvibes en een onderhuids retrogevoel in elkaar laten overlopen. Na Vlaanderen gaat ook Nederland voor de bijl voor hun radiohit Daggers, een fraai duet tussen zangeres/gitariste Anne-Sophie en drummer/zanger Didi. Dat is één van de betere tracks van hun jongste album Firepool. Het gros van de set komt uit dat album, met nog twee oudere tracks. De volgende track van Firepool die ze graag zien uitgroeien tot een radiohit is 94A9, waarmee ze openen in Nazareth en die op vinyl net zo catchy klinkt. High Hi bouwt die set vlekkeloos op, met het heerlijke Alligot en Daggers in de finale, maar de regen speelt hen parten. Deze band neemt zijn tijd om te groeien. Ze klinken op Firepool al een stuk volwassener dan op hun debuut-EP uit 2015 en live zijn ze bezig aan een groeispurt.
Ook Equal Idiots is geen onbekende band in Nederlad, maar staat al een paar stappen verder dan die van High Hi. Zanger Thibault en drummer Pieter lopen al van bij de soundcheck over van enthousiasme dat ze eindelijk nog eens live kunnen spelen en dollen met het publiek en met de mensen van de geluidsinstallatie. Het is nog maar hun vierde zomershow dit jaar en in Nazareth sluiten ze hun ’tournee’ af. Dat is uiteraard een beetje jammer voor de promotie van hun nieuwe album Adolescence Blues Community, maar daar laten ze niets van merken op het podium. Drie nummers ver in de set staat de helft van het publiek reeds recht voor hun stoeltjes en wordt er volop gedanst op een halve vierkante meter. En wordt er luid meegezongen met Hippie Man, 16, Salmon Pink en Toothpaste Jack. Dat laatste nummer wordt opgedragen aan alle moeders want in de regio Antwerpen was het op zaterdag zowaar moederdag. Didi van High Hi mag ook even komen meedrummen. Equal Idiots krijgt als enige band een (korte) bisronde en die is voor hun grootste hits tot dusver: Put My Head In The Ground.