Gitarist Eric Bell (72) heeft een lange carrière achter de rug maar zal toch voornamelijk herinnerd worden als mede-oprichter van de legendarische Ierse (hard)rockband Thin Lizzy. Ook zal hij altijd verbonden blijven met het iconische gitaarintro en riffje van de hit Whiskey in the jar. De drie albums die hij begin jaren 70 met de groep maakt behoren weliswaar niet tot het beste werk uit de Thin Lizzy historie maar leveren met The rocker en uiteraard Whiskey in the jar wel een aantal klassieke songs op.
Het Lelystadse poppodium stroomt niet bepaald vol deze avond. De naam Eric Bell zegt de meeste mensen blijkbaar niet veel. Dat is jammer en ook een beetje onterecht. Bell is geen virtuoos op de gitaar maar heeft wel een unieke manier van spelen en een geheel eigen sound. Dat de vingers op zijn 72ste niet altijd meer even soepel over de snaren glijden is logisch en eigenlijk best aandoenlijk om te zien. Het hoort erbij als je ouder wordt. Een compliment is eigenlijk wel op zijn plaats want in een driemansformatie kun je je niet verstoppen. Er is geen tweede gitarist die de lege gaten opvult en eventuele foutjes weet te verbloemen. Verder is Bell nog opvallend vitaal en goed bij stem.
Het optreden is een mix van covers en Thin Lizzy songs. Het zijn wel een beetje de geijkte sixties covers als Shake your moneymake en Gloria. Vrij simpele nummers waarin weinig fout kan gaan. Wat dat betreft worden er weinig risico’s genomen. Toch maakt hij er met zijn typische spel iets eigens van en kan hij ook op de slidegitaar prima uit de voeten. Halverwege het optreden kakt het een beetje in als er een aantal rustige nummers achter elkaar worden gespeeld waaronder een instrumentaal nummer. Je krijgt even het gevoel dat je naar een optreden van The Shadows staat te kijken.
Het venijn zit hem in het laatste gedeelte met uiteraard Whiskey in the jar en The rocker. De intro’s van beide songs klinken weliswaar minder soepel dan vroeger maar zorgen toch voor een licht kippenvel momentje. Gary Moore, een andere Thin Lizzy legende zei het ooit zeer treffend, Eric Bell is niet de beste gitarist ter wereld maar niemand speelt Whiskey in the jar zoals hij. En zo is het!