Heerlijke groove. Mooi opgebouwde nummers. Zwaar aangezet gitaarwerk met passende solo’s. Furieus drumwerk. Pompend baswerk. Daaroverheen een zanger die de juiste ruige strot heeft. The Space Inbetween is een uitstekend debuut. Moet wel gezegd worden dat het dan gaat om het debuut van de band genaamd Erronaut. De band bestaat namelijk al langer (2015) maar noemde zich eerst Black Atlas. Muzikaal beweegt de band zich tussen doom, grunge en stonerrock. Niet bepaald vernieuwend. The Space Inbetween staat echter vol met kwaliteit zodat er geen haan naar kraait of de muziek nu wel of niet origineel is. Erronaut levert namelijk een plaat die staat als een huis. Wapperende haren, headbangende hoofden en een bas die je middenrif weet te bereiken. Na een kort intro en een enkel intermezzo weet de band precies wat het aan het doen is. Dit doet men met zoveel kwaliteit, enthousiasme en liefde voor het genre dat het tien nummers (inclusief het genoemde intro en intermezzo) absoluut genieten is. Op een enkele uitzondering na klokken de nummers rond de vijf minuten of meer. Door de afwisseling, de interessante breaks en wisselingen blijft het allemaal luiterst genietbaar. Hoogtepunten noemen heeft geen zin. The Space Inbetween is, ook met dank aan een ruige productie, een plaat zoals ze in dit genre altijd zouden moeten klinken. Here’s the (heavy) groove and I f**king like it!