Escape The Fate – Chemical Warfare

In hun tienjarige bestaan stond deze band verschillende keren op de Vans Warped Tour en deelden ze het podium met bands als Avenged Sevenfold, Godsmack, Papa Roach, Bullet For My Valentine en Hollywood Undead. Niet bepaald cult bands. Het geluid van de band mag dan ook best commercieel genoemd worden. Wellicht te commercieel?
Als je denkt dat rock op zijn best is als het gruizig en smerig klinkt, kun je deze release links laten liggen. De lijn van het eerdere werk wordt hier doorgezet, zodat van metalcore nog moeilijk te spreken is. Het geluid is glad, heel dik bewerkt met een computer en zo catchy als de nieuwste Covid variant. De invloed van top producer John Feldmann (5 Seconds Of Summer, The Used) klinkt zo sterk door, dat we hem bijna een volledig bandlid kunnen noemen.
Ontzettend opzwepende en catchy opener Lightning Strike zet de toon. Invincible is bijzonder opbeurend en positief. Waarom meteen daarna nog Unbreakable volgt is me een raadsel. Het is qua toon en geluid bijna een kopie van het tweede nummer.
Met catchy en opbeurend ligt wel het gevaar op de loer dat het te glad wordt. Erase You klinkt voor mij bijvoorbeeld net teveel als een random pop song die je op de nationale radio zou kunnen horen. Teveel computer beats en autotune. Not My Problem maakt zich daar ook een beetje schuldig aan maar heeft tegelijkertijd iets van een Linkin Park vibe die me wel kan bekoren. Burning Bridges weet zich van een te groot pop gehalte te redden door wat random screams.
Demons heeft dezelfde tekstuele invalshoek als Invincible en Unbreakable maar voegt daar wat interessanter riffwerk aan toe. Ook de opbouw naar de screams, die doet denken aan nu metal bands als Korn mag sterk genoemd worden. Hand Grenade heeft een aardig gevonden, gejaagd tempo dat prima past bij de tekst. Op Walk Alone horen we nog heel even wat metal geluid in de vorm van wat gitaar shredding.
Persoonlijk ben ik wel fan van het type teksten dat we op dit album aantreffen. De meeste teksten gaan over het vinden van vertrouwen in jezelf, het overwinnen van je problemen. Daarmee is deze plaat, zowel qua geluid als tekst, een fijne opsteker. Met dat in het hoofd wordt de plaat gered. De band is me echter kwijt als ze met de volgende plaat nog meer richting popmuziek zouden gaan.