Evergrey – W2 Poppodium Den Bosch 15/05/2015

Vanavond staat W2 Poppodium klaar voor Evergrey en twee support acts.
De Zweedse band Zonaria is de eerste van de avond. Ze starten met een rustig intro en daarna volgt een bruut eerste nummer van hun set. Het is een mix van melodic death en prog metal. Zanger en gitarist Simon Berglund beschikt over een heerlijk grunt strot en weet ook nog eens mooie gitaarpartijen en een dikke solo neer te zetten. De band presenteert zich redelijk goed op het podium met veel headbangen, en wel wat beweging, maar wel erg statisch qua positie op het podium. Van de performance is na het eerste nummer amper nog wat te zien door de vele lichteffecten en dikke mist die op het podium gehangen wordt. Wel gaaf is dat bij het derde nummer de lichten uit gedaan worden bij de breaks in het nummer.  Bassist Max Malmer voorziet in de backing vocals en zet een stevig ritme onder alle nummers. Het is een leuke afwisselende set. Rustig wordt afgewisseld met snelle, rauwe, maar ook symphonische stukken in nummers zoals Silent Holocaust , Contra Mundum en Arrival of the red Sun. Erg leuk om naar te luisteren.  Ondanks de goede show komt er naar weinig beweging in het aanwezige publiek. Wellicht zijn de heren toch een tikkeltje aan de harde kant voor menig Evergrey fan.
 
Uit Maastricht is de volgende band afkomstig. Lesoir betreed het podium voor hun set. Het begin is een beetje stroef een gitaar of bas staat net niet lekker gestemd. Maar gelukkig is dat snel verholpen en kan de rest van de set goed gestemd verder gespeeld worden. Zangeres Maartje Meessen heeft een leuke stem, maar mist wel wat kracht, ze komt lastig boven de band uit, pas tegen het eind van de set als het geluid iets harder is gezet na een praatje is ze een beetje te horen. Ze doet me af en toe denken aan Alanis Morrisette in de rustige stukken, maar heeft verder wel een eigen geluid. Ze speelt ook toetsen en dwarsfluit tijdens de set. Helaas is de laatste niet te horen via de zangmicrofoon, wellicht verstandig in het vervolg een speciale microfoon aan te sluiten. Maartje is niet de enige multi-instrumentalist in het geheel ook Eleen Bartholomeus speelt meerdere instrumenten, namelijk: gitaar, keyboard, percussie en ze zingt nog ook.
Bassist Ingo Jetten zingt samen met Eleen en Maartje mooie meerstemmige stukken.
De podium presentatie kan beter, want ze kijken veel naar het eigen instrument in plaats van naar het publiek. Tegen het eind komen ze wel meer op gang, maar het spat er nog niet af. Maartje staat met de toetsen achterop podium en dat komt de presentatie niet ten goede. Gelukkig staat ze ook nog wel vooraan bij sommige nummers. Ze heeft wel de neiging om zich achter haar microfoon te verschuilen en weet zich moeilijk vorm te geven als ze niet achter de microfoonstand staat.
Het licht en de rook draagt ook niet in positieve zin bij aan de uitstraling van de band, want je kan enkel de eerste paar mensen zien staan, de rest verdwijnt in de rook en licht effecten.
De muziek zit goed in elkaar, leuke afwisselende nummers met veel instrumenten en goede zanglijnen. De set wordt ook super strak gespeeld, dus kwalitatief zeker een goede band.
 
Na een lange pauze is het dan zo ver, de Zweedse Evergrey staat op het podium. Dat dit dé band van de avond is kan niemand ontgaan. Wat een spektakel zetten de heren neer. Het begint al met hun mysterieuze opkomst. De gordijnen gaan open en gehuld in mist blijven ze stil staan tot het intro afgelopen is. En vervolgens….. Gaan ze los met het nummer King of Errors. De zaal staat meteen op zijn kop en als zanger en gitarist Tom Englund de zaak een beetje opstookt doen ze ook lekker mee. Bassist Johan Niemann en gitarist Henrik Danhage nemen de backingvocals voor hun rekening en dat doen ze erg goed. Gitarist Henrik soleert erg lekker. Snel, maar ook met genoeg rust om mooi op te bouwen of af te wisselen.
De energie spat van het podium, alle bandleden geven een geweldige show weg. Ze spelen erg strak en de nummers worden vlot achter elkaar gespeeld zonder veel aankondiging, maar er wordt zeker wel tegen het publiek gesproken op leuke en opzwepende manieren. Het geluid staat ook goed afgemixt in het begin. Niets staat te hard of te zacht en de stemmen worden ook mooi met elkaar vermengd. Op den duur staat de bas helaas te hard over het geheel heen, dat is erg jammer, maar het drukt de pret in de zaal niet.
De lichten zijn op zich wel goed bij Evergrey, nog steeds veel effecten waardoor soms niets te zien is, maar minder rook dus beter zicht op de momenten dat er weinig effecten zijn.
Toetsenist Rikard Zander weet ook wat hij doet. Alle stukken worden foutloos gespeeld en hij geeft een mooie show weg. Tom heeft een erg mooie zuivere zangstem met een volle diepe klank. De samenzang is ook echt geweldig mooi. Heerlijk om naar te luisteren.
De sfeer zit er goed in, alle bezoekers, deinen mee op de muziek, headbangen en maken er een feestje van.
Wat een top prestatie zet Evergrey hier neer. Een leuke afwisselende set met pittige en rustige stukken in nummers die zich afwisselen. Allemaal even strak en zuiver. Top! Echt een concert voor in de top 10 van dit jaar.
Setlist: The Awakening (intro), King of Errors, The Fire, Monday Morning Apocalypse, Black Undertow, The Masterplan, Mark of the Triangle, Blinded, Solitude Within, Wake a Change, A New Dawn, I’m Sorry, Missing You, When the Walls Go Down, Recreation Day, Broken Wings, A Touch of Blessing, The Grand Collapse