Ex Libris – De luisteraar een euforisch gevoel geven vinden wij leuk om te doen.

Op zondag 27 april vind er in Dynamo Heavy Lazy Sunday afternoon plaats. Ex Libris, Kowai en Beyond God staan op het programma en zullen de kelder van Dynamo op zijn grondvesten laten daveren. Tijdens deze middag krijg ik de kans en tijd krijg voor een gezellig onderonsje met Dianne van Giersbergen. Zangeres van Ex Libris en sinds kort ook van Xandria. Beide bands hebben onlangs een nieuw album gepresenteerd. Genoeg reden voor een gesprekje met deze geweldige dame.
Dank je wel voor jouw tijd en voor dit interview met Rockportaal.
Dank je wel!
Het zijn drukke tijden voor jou. Je bent sinds kort zangeres van Xandria en je hebt je eigen band Ex Libris, waar je zo meteen mee op treedt. Hoe combineer je deze dingen met elkaar?
Dat is een kwestie van goed plannen. Naast plannen moet je ook respect hebben over en weer tussen de twee bands. Je moet ook elkaar dingen gunnen. Ik denk dat dat wel een beetje de combinatie is die nodig is. Ik kan niet zeggen dat het altijd voor honderd procent in elkaar over vloeit. Zo kijk je wat op welk moment prioriteit heeft. Nu heeft Xandria de release van Sacrificium. Dat is natuurlijk zo belangrijk dat dat nu even voorrang heeft en daar promotie voor gedaan wordt. Andersom is het ook zo dat als Ex Libris dingen aangeboden krijgt als eerste, dan moet dat ook kunnen gebeuren en aandacht krijgen. Ex Libris is natuurlijk wel een stuk flexibeler omdat we niet aan een label vast hangen. Dat klinkt gelijk zo negatief maar het biedt wel een stukje meer vrijheid dan dat je getekend bent bij een label.
Laten we het eerst hebben over Ex Libris. Ik ken jullie nog uit de tijd dat jullie in de finale stonden van Emergenza in 013.
Waauw, dat is echt heel erg lang geleden!
Dat klopt. Dat moet ergens in 2006 zijn geweest. Ik weet dus wie jullie zijn. Voor de rest van onze lezers wie zijn jullie en welke muziek maken jullie?
Wij zijn een vijfkoppige band. We repeteren in Brabant maar komen allemaal zo een beetje uit het zuiden van Nederland vandaan. Wij maken progressieve metal met symfonische invloeden. Ik ben de zangeres, dat maakt het dat het een female fronted band is. Daarmee heb je gelijk nog een sticker te pakken. Het wordt zo’n hokjes geest als je dat moet beschrijven. Iedere band zegt het graag over zichzelf maar ik ken geen andere band die ik met ons kan vergelijken. Er is een band die wel een beetje op ons lijkt. Dat is het Duitse Effloresce. Het lijkt ook weer niet helemaal op ons maar ze komen wel het dichtste bij.
Het is een apart genre waar weinig bands in te vinden zijn?
Dat vind ik van wel.
Hoe zijn jullie op de band naam gekomen? Voor zover ik weet is dit het eerste interview ooit met Rockportaal. Dat is wel leuk om te weten.
Onze vorige drummer Joost van de Pas zijn zwager is grafisch designer. Hij was door zijn map aan het bladeren en kwam toen voorbij een Ex Libris. Wat is nou een Ex Libris? Dat is een kenmerk van een ambacht. Vroeger had je bijvoorbeeld van die witte stickertjes op brood waar dan de ambacht stond waar het brood gemaakt was. Je drukt dus je eigen stempel op je werk.
Als je kijkt naar jullie twee albums die jullie nu op zak hebben, dan zit er behoorlijk wat tijd tussen de twee albums in. Het eerste album Amygdala komt uit 2008. Jullie nieuwste album Medea komt uit 2013. Was Medea zodanig complex om te maken?
Dat zou een prachtig antwoord zijn als ik hier kon zeggen, “we zijn zo diep gegaan met dit album”. We hebben in de loop der jaren heel wat verhuizingen achter de rug. Niet bij de band intern maar de bandleden zelf. Bandleden zijn gaan samen wonen, zijn afgestudeerd en dergelijke. Als je persoonlijk zoveel verschuivingen hebt in je leven dan neemt dat wel even tijd in beslag waardoor je wat meer afstand neemt van de band. Daarnaast hebben we ook een wissel gehad in drummer. Het album had er eerder kunnen zijn maar we hebben ervoor gekozen om Joost een waardig afscheid te geven en hem rustig te kunnen laten afbouwen. Daarnaast de nieuwe drummer ook tijd te geven om hem te laten wennen aan het materiaal en het hem eigen te laten maken. Eelco heeft hierdoor ook de tijd gehad om zijn eigen stempel op de nummers te kunnen drukken. Zonder dat je er erg in hebt is er dan weer een jaar voorbij. We zijn eigenlijk niet van plan om dat nog een keer te laten gebeuren.
Het is nu wel een heel gaaf album geworden. Het was het wachten wel waard dus.
Dank je wel! Iedereen is nu wel razend enthousiast nu het album er eindelijk is.
Eind 2013 kwam Medea uit. Ik zei het net al dat ik het een briljant album vind. Vanwaar het thema? Het is toch een concept album als ik het zo mag noemen.
Dat klopt. Ik was naar de opera Medea geweest van Cherubini. Ik was zo onder de indruk van dat verhaal en de karakters erin dat ik daar wel iets mee moest doen. Ik moest dit voor mijn gevoel vermetallen. Het is zo’n drama. Drama kan je in opera uiten maar ook in metal en al helemaal opera metal. Dit leent zich er zo goed voor. Je kunt er zoveel mee. Van intiem op het podium in onze ballad tot waanzinnig groot, extravagant en in your face vocalen. Daar moet je dus ook een verhaal voor hebben wat dat ondersteunt. Ik dacht dat we dat hiermee wel gevonden hadden.
Ik heb het album een aantal keer moeten luisteren om te kunnen achterhalen wat er precies allemaal gebeurd. Is dat jullie bedoeling geweest om zo de luisteraar uit te gaan dagen en prikkelen?
Ik denk niet dat we doelbewust componeren met in ons achterhoofd wat de luisteraar hiermee gaat doen. We vinden het wel heel erg leuk dat muziek iets met je doet. We maken wel muziek die je niet snel al gehoord hebt of snel gaat vervelen. Na tien keer luisteren kom je weer nieuwe dingen tegen die je nog niet hebt gehoord of ontdekt had. Er zijn zoveel thema’s die weer refereren naar elkaar op het album. De klassieke insteek die Wagner veel gebruikt is per personage een ander thema. Overal zitten weer kleine deurtjes verstopt waar je weer door kunt gaan. Het is een groot doolhof met allerlei geheime gangetjes. Je leert iedere keer weer een stukje meer kennen. Zelfs ik heb dat nog!
Dat was mij inderdaad ook al opgevallen aan het album. Ik luister albums die ik ga reviewen vaak in de auto tijdens mijn werk. Hierdoor luister ik vaak gefragmenteerd een album waardoor bepaalde stukjes sneller opvallen. Ik hoorde dus ook steeds meer dingen die ik eerder niet had gehoord. Die opzet is dus zeker geslaagd.
Wat tof om te horen!
Hoe werkt een schrijfproces bij jullie? Gaan jullie daar gezamenlijk voor zitten?
We gaan wel eens gezamenlijk zitten experimenteren en dan komt er iets uit. Paul en Coen hebben dan vaak nog riffs die verder uitgewerkt worden. Dat kan zijn dat dat via internet gaat. Dan heeft iemand wat en stuurt het naar de rest van de band door die dan ieder op zijn beurt aanvullingen erop geeft. Het gebeurt ook nog weleens dat er in de oefenruimte nummers worden geschreven of een combinatie daarvan. De muziek die wij schrijven zijn echt vijf mensen die met hun eigen talenten en technische vaardigheden aan de gang gaan. Het product wat je hoort is echt dat vijf één wordt. Er zit altijd iets van iedereen in. Dat is het grote verschil met Xandria. Daar hebben we één songwriter (Marco) die alles schrijft en de rest van de band volgt. Het is zijn visie en de rest van de band leeft die visie na. Dat breng je ten tonele en blaast er leven in.
Wat je op het podium doet daar heb je dus wel vrijheid in?
Binnen Ex Libris heb ik die vrijheid wel. Bij Xandria heb ik ook vrijheid maar binnen de structuur die er al is. Dan krijg ik waarschijnlijk gelijk de vraag of dat moeilijk is? Nee want dat ben ik gewend vanuit de klassieke muziek. Je kan daar niet naar Beethoven toe stappen en zeggen dat je een noot daar niet lekker vind zingen in een bepaald stuk en of hij dat even wil herschrijven. Het klinkt misschien een beetje negatief maar in de klassieke muziek krijg je het ook opgelegd. Zo is het en zo gaan we het doen.
Als je het zo gewend bent dan is het ook niet vreemd voor jou.
Ja dat klopt. Zo is het dus ook bij Xandria. Binnen de lijnen die daar liggen kan ik prima mijn eigen vrijheid van interpretatie inbrengen.
Op die manier heb je dus het beste van allebei?
Zo is het!
Ik heb de albums van Ex Libris beiden weer geluisterd. Dan valt het mij op dat jullie niet van korte nummers houden. Groeit dat zo omdat jullie muziek zo complex is en er veel in een nummer gestopt wordt?
Dat komt een stukje door de klassieke elementen die er in zitten denk ik. Als je naar symfonieën luistert dat zijn die ook altijd opgedeeld in een aantal stukken. Meestal drie of vier. Eén zo een stuk duurt dan ook best lang. Wat zal het zijn, een minuut of zeven en nog langer ook. Zo behandelen wij onze nummers ook. Het woord liedje vind ik vaak ook zo denigrerend klinken. Wij schrijven gewoon geen drie minuten liedjes. Ze zijn er wel maar niet heel veel. Als we ze maken dan hebben we achteraf ook zoiets van oh en nu? Ik wil bij Ex Libris natuurlijk zo een verhaal in de nummers vertellen. Daarbij heb ik zoveel emoties die ik allemaal wil afgaan dat die niet passen in drie minuten. Het is zo leuk om op die manier met je luisteraar te kunnen spelen. Om ze op die manier informatie te kunnen geven en dat zo neer te zetten dat je op meerdere variaties terug komt. Of je komt weer een keer een ander thema tegen. Dat is de klassieke structuur als dit. Voor de luisteraar is dat ook fijn want dan heb je een herkenningspunt wat je een euforisch gevoel geeft. Dat is wat wij met Ex Libris leuk vinden om te doen. Doe je dit binnen drie minuten dan slaat dat totaal niet aan.
Dan wordt het waarschijnlijk ook heel rommelig want dan wil je teveel kort op elkaar.
Ja dat is ook zo. Het gaat ook om de goede spanning die je opbouwt. Als je binnen drie minuten vier keer hetzelfde refrein zou horen. Dan denk je bij de laatste ook dat je hem nu al wel gehoord hebt. Als je dat dan twee keer speelt in het begin en er komt dan weer een heel ander stuk tussendoor en je laat het daarna nog een keer terug keren dan krijg je de euforie en herkenning van de luisteraar.
Als ik naar Medea luister dan heeft het album eigenlijk een heel hoog opera gehalte. Hebben jullie er al eens over nagedacht om dit album echt als een opera productie neer te gaan zetten en daar een opname van te maken?
Daar fantaseren we zeker wel over ja. Op gebied van budget gaan we dat echt niet halen. Als we alles zouden moeten doen waar we over fantaseren of wat we gaaf vinden dan zullen we eerst de lotto moeten winnen. Maar een opera is nog niet eens binnen het bereik om daar een budget voor te hebben. Dat kost zo veel. Vooral zit het hem ook ik dingen die je niet ziet waar dan veel geld in zit. Zou ik het willen? Dan zeg ik volmondig ja!
Misschien een paar leuke sponsors charteren een optie?
Dat zou wel kunnen en dan nog is het denk ik niet echt haalbaar.
Jullie maken in ieder geval complexe muziek. Op die manier hebben jullie een klein bereik. Niet Iedereen kan jullie muziek waarderen. Zijn jullie niet bang om zo het grote publiek mis te lopen?
Ik denk dat je daar bang voor zou kunnen zijn als dat je doel is. Als dat je doel is en je gaat deze muziek maken dan ben je verkeerd bezig en kan je daar oprecht bang voor zijn. Ons doel is niet om de grote massa te bereiken.
Gewoon lekker spelen en plezier erin hebben.
Ja! Vooral ook eerst zelf tevreden zijn over je product en daar voor honderd procent achter kunnen staan. Daarna fans verzamelen die je verzamelen kunt. Wat ik dan weer leuk vind is dat we onder onze fans veel muzikanten hebben. De prikkel en technische grens ligt bij hen een stukje hoger. Dan moet je een publiek hebben wat daar tegen kan of ze het juist opzoeken omdat ze onder de indruk willen zijn. Dat klinkt gelijk heel arrogant maar zo is het niet bedoeld.
Ik snap heel goed wat je bedoeld. Het geeft hen een extra prikkel omdat zij ook in de muziek zitten. Het zijn dan vaak wel mensen die jullie trouw als fan blijven lijkt mij.
Dat zien we inderdaad ook terug. Als we mensen binnen halen dan blijven ze ook komen.
Ik weet dat ik nu een heel tricky vraag ga stellen maar ik ga het toch doen.
Of ik familie van ben? (Hiermee bedoelt Dianne Anneke van Giersbergen)
Nee hoor, die vraag krijg je niet. Zo laag gaan we niet. Een hele andere. Voor mij is On The Ocean’s Command een heel mooi nummer en erge favoriet. Welk nummer is dit voor jou? Ik hoor wel vaker van artiesten terug dat ze geen keuze kunnen maken want alle nummers zijn hun kindjes.
Wel exact. Je vraagt een moeder ook niet welk kind haar favoriet is.
Daarom is het juist een tricky vraag.
Ieder nummer heeft weer iets anders wat me aantrekt. Ik heb niet één nummer waarvan ik denk dat vind ik nu helemaal kicken. Als ik dat zou hebben dan heb ik de rest verkeerd geschreven. Als ik één nummer zou hebben wat mijn favoriet is dan zou het betekenen dat ik in al de andere nummers iets doe wat ik niet leuk vind. Dan ben je verkeerd bezig toch?
Ik denk ook dat dat het enige correcte antwoord is.
Je hebt wel nummers die publieksfavoriet zijn en dat is On The Ocean’s Command zeker. Het heeft een hoog interactie gehalte.
Dan wil ik je zo meteen wel vooraan zien staan he!
Jullie hebben op Medea samen gewerkt met Damian Wilson. Hoe zijn jullie bij hem terecht gekomen?
Wij hebben hem gezien met Maiden United. We kenden hem via Threshold en Arjen Lucassen natuurlijk. Het is een geweldige zanger met een unieke stem. Ik ben hem een keer tegen gekomen in de Little Devil in Tilburg. We hebben toen een heel gesprek met elkaar gehad. Dat was super gezellig. Daarna elkaar jaren niet meer gesproken. Ik wilde heel graag een duet doen en heb toen een mannenrol geschreven. Toen bedacht ik me dat ik ooit met een dronken Damian Wilson aan de bar heb gehangen. Ik was benieuwd of hij zich dat nog kon herinneren. Ik heb hem toen een mailtje gestuurd met mijn vraag of hij wilde meewerken. Hij vond het gelijk leuk! Ik heb toen gelijk de muziek uitgelegd. Dat was wel leuk want hij had al elf jaar geen uitstapje meer gedaan naar andere bands. De muziek sprak hem aan. De progressieve elementen en het verhaal werkten wel. Die opname dag was ook echt kicken! Lekker ruzie maken met Damian, dat was wel lachen! Als je de video opnames terug ziet die we tijdens het opnemen hebben gemaakt , dat is echt chemie. Als je er dan een halve dag hebt opzitten dat wordt je een beetje melig. Dan komt er die praat scene waar je een beetje ruzie met elkaar mag gaan maken. Dat is zo leuk om te doen! Hij is ontzettend lief en erg leuk om mee samen te werken.
Je hebt een dijk van een stem.
Dank je wel!
Er is volgens mij weinig wat je vocaal niet aan kan heb ik het idee. Het bereik wat je hebt met je stem is ontzettend breed. Je bent klassiek geschoold. Hoe onderhoud jij je stem? Ik kan me voorstellen dat er wel wat leef regeltjes aan te pas komen.
Oh ja dat zeer zeker. We staan niet voor niks in een stille ruimte nu. Ik ga absoluut niet over luid geluid heen praten. Ik vind zelfs de ventilator die je nu hoort al irritant. De lucht in deze ruimte is hier ook droger, dat is ook niet optimaal. Ik ben wat dat betreft ook wel een pietlut hoor. Ik wil er ook rekening mee houden. Het hoort bij je vak. Het is je verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor je instrument. Daar kan je niet laks mee omgaan. Het is je enige instrument wat je hebt.
Als dat om zeep wordt geholpen dan herstel je dat niet zomaar even.
Nee precies. Ik kan er helaas geen nieuwe snaartjes op zetten. Dat zou best wel lekker zijn hoor als dat zou kunnen. Ik zorg de avond voor een concert, vaker al wel wat langer, maar zeker de avond ervoor geen alcohol. Als ik op tour ben, helemaal geen alcohol. Niet roken of in rookruimtes komen. Niet over muziek heen praten. Niet te laat naar bed. Genoeg vitamines en sporten. Zorgen dat mijn lichaam in conditie is want dat is wel waar het mijn instrument zich in huist. Is er nog meer? Niet te zwaar eten van te voren. Er zijn vast nog meer dingen waar ik rekening mee houd waar ik niet eens meer bij nadenk.
Stemoefeningen misschien?
Dat is wel interessant inderdaad. Iedereen denkt dat ik een uur of acht a tien per dag studeer. Dat is er natuurlijk wel geweest tijdens het conservatorium. Dat is echt een fase waarin je je stem aan het ontdekken bent. Dan kom je erachter wat je kan en wat er allemaal zit en hoe het werkt voor je stem. Ik heb Tania Kross (Nederlandse Mezzosopraan) laatst horen zeggen “Er is een tijd van investeren en een tijd van bewaren.” Dat is echt de geweldigste opmerking die ik tot nu toe heb gehoord. Dat is exact wat het is. Het conservatorium is investeren geweest. Ik heb daar zeven jaar gestudeerd en lange dagen gemaakt. Nu hou ik dat op peil. Ik hoef nu niet meer acht uur per dag te zoeken naar waar dat ene mooie sparkeltje ook al weer zat. Dat weet ik nu wel te vinden.
Ik kan me wel voorstellen dat als je een tijd niet meer zou zingen het fijne er wel vanaf gaat.
Nee.
Niet? Zo werkt het dus niet?
Dat zit er zo in getraind. Als jij een topschaatser bent dan weet je echt nog wel welke kant je op moet schaatsen. Je gaat dat niet in één keer de andere kant op. Dat zit er zo in. Je spiergeheugen is niet te onderschatten want dat is heel sterk.
Dat had ik me eigenlijk niet kunnen voorstellen. Ik hoor het wel vaker dat zangeressen me vertellen dat je stem een spier is die getraind moet blijven .
Ik zeg ook niet dat ik niets doe hoor. Maar met mate onderhoud ik hem wel. Het is eigenlijk meer bijhouden en vooral niet overbelasten.
Nu een paar persoonlijke vragen. Jullie zijn als band druk in de muziekwereld. Wat zijn jullie favoriete bezigheden naast muziek?
Oh ik dacht nu komt het.
Nee ik ga niet zo laag dat je denkt van jeetje hoe durf je hem te stellen.
Weet je wat ik het ergste vind? Mensen die daar antwoord op geven! Vragen kan je natuurlijk altijd.
Ik vind het redelijk persoonlijk dus daarom zeg ik het er altijd even bij. Je bepaald zelf of je antwoord geeft. Het is tenslotte toch een kijkje in jullie privé leven. Even terug naar de vraag wat jullie naast muziek doen?
Ik zit volledig in de muziek. De rest van Ex Libris heeft wel allemaal een baan buiten de muziek. Peter is chemicus. Paul heeft in de planologie gestudeerd. Eelco werkt bij een recruitmentbedrijf. Koen werkt bij Brabant water. Zelf geef ik zangles en ik zit in twee bands.
Ik had jou eigenlijk ook wel als docent verwacht bij de metal factory.
Ik kan niet zeggen dat ik daar niets over heb gehoord of daarin ben meegegaan. Toen Xandria voorbij kwam viel dat niet te combineren. Ik zou het niet verantwoordelijk gevonden hebben als ik die functie had aangenomen dan. Marcela (Bovio) is een fantastische docente hoor. Ze mogen daar heel blij mee zijn.
Als je mij ´s nachts zou wakker maken voor iets dan moet je een verdomd goed excuus hebben. Waar mogen we jou wakker voor maken?
Jeetje, dat is een moeilijke vraag.
Ik zal je wat op weg helpen: chocolade?
Ik ben helemaal geen chocolade eter.
Sushi?
Oh nee! Gadverdamme! Als je me wakker maakt voor een bak sushi dan doe ik je wat! Weet je. Ik ben eigenlijk niet zo van ik vind dit of dat leuk. Ik vind alles leuk wat ik meemaak. Ik neem ook dingen zoals ze komen. Ik vind het ook leuk om nu dit interview te doen. Ik heb zin om dadelijk op te treden. Ik leef nooit zover vooruit van oh dan dat en daar heb ik zoveel zin in. Alles wat daar dan tussenin zit is dan gelijk zo minderwaardig. Dat vind ik dat zo een zonde. Er zit zoveel waarde in kleine dingetjes. Dat is dan gelijk weer zo heel diep. Ik zit echt te denken over wat ik graag lust maar ik lust echt heel veel. Behalve sushi!
Goede wijn met een lekkere kaas?
Ja tuurlijk maar wie wil daar nu niet wakker voor worden. Als ik dat snachts wil dan zet ik wel een wekker.
Een duet met iemand?
Ook niet echt. Dan zet je gelijk iemand op zo een voetstuk. Dan lopen er nog zoveel voorbij waar het ook tof mee zou kunnen zijn.
Zullen we je gewoon laten slapen?
Maak me maar gewoon wakker als het daar tijd voor is zodat ik gewoon weer verder kan genieten.
Met welke band of artiest zouden jullie graag in de toekomst willen samen werken?
Ik denk als je het aan de jongens vraagt dat je dan iets van Opeth of Dream Theater krijgt. Ik zou wel eens met Devin Townsend willen samen werken. Dat hebben er al wel heel veel gedaan waardoor ik wel wat gereserveerder ben. Ik vind hem echt een performer ten top.
Wat is jullie ultieme droom voor de toekomst?
Ik zou het wel gaaf vinden om een keer met Ex Libris op 70.000 tons of metal te staan. Dat was wel zo kicken met Xandria! Een andere droom is dat ons derde album ook zo goed onthaald wordt als ons tweede album.
Even een paar vragen over Xandria. Je bent nu ook frontvrouw van deze band. Je vertelde daarstraks al dat het schrijfproces bij die band voornamelijk door Marco gebeurt. Kan ik begrijpen daaruit dat het album al een heel eind geschreven was toen jij bij de band kwam?
Jazeker. Toen ik erbij kwam waren alle songs al klaar. Ik heb de puntjes op de i kunnen zetten. Een paar zanglijnen heb ik ook kunnen aanpassen. Ik heb natuurlijk een heel andere stem dan Manuela (Kraller). Mijn beste noten liggen dus ergens anders dan bij haar. Little Red Relish en Sweet Atonement zijn allebei door mij geschreven op gebied van tekst.
Ik vind het ook hele gave nummers om te horen. Ook van dit album heb ik de review geschreven voor Rockportaal.
Leuk!
Van wat ik live heb gezien in de Mezz dan hoor je ook gelijk een heel andere toon dan luisteraars gewend zijn geweest van Manuela. Was dat voor jou ook lastig om daar je eigen draai aan te geven? Je moet toch de nummers gaan zingen die van een andere zangeres zijn.
Zo zie ik het niet helemaal. Het zijn nummers van een band gezongen door een andere zangeres. Als het haar nummers zijn die ze helemaal zelf heeft geschreven dan wordt het iets anders. Zolang ik mijn stem aanpas binnen die visie van de band dan is dat waar het doel moet liggen. Het doel moet niet zijn om iemand te kopiëren. Ik heb niet zeven jaar gestudeerd om er totaal niets mee te doen en een kopietje te worden van iemand.
Ik hoorde daar ook een hele andere Dianne dan bij Ex Libris.
Dat klopt.
Bij Ex Libris heb je de hele grote contrasten terwijl bij Xandria die contrasten niet zo extreem zijn. Het lijkt me voor jou ook wel fijn om op die manier in twee bands te zitten. Bij de ene kan je het wat rustiger aan doen.
Het laat me wel heel mooi zingen. Het is allemaal wat gecontraheerd. De klanken zijn wat ronder en wat zachter. Het is totaal iets anders. Mijn stem zoals ik hem bij Ex Libris gebruik past hier ook niet bij. Dan zou het contrast waanzinnig groot zijn.
Misschien zou het wel heel erg vloeken ook.
Dat zeg je mooi. Ik denk ook wel dat het inderdaad niet zou matchen.
Als ik kijk naar de titel Sacrificium. Waar komt die vandaan?
Het gaat over het wel of niet opgeven. Er zijn al zoveel zangeressen geweest in het verleden. Het is het alsmaar doorgaan. Altijd maar weer hoop en kracht vinden. Bloed zweet en tranen is ook wel van toepassing. Sacrificium is het opofferen van jezelf om je eigen dromen na te streven. De feniks op de cover is de herrijzenis. Ik denk dat dat de rode draad er doorheen is.
Ik volg Xandria al een tijdje en je vertelde net zelf dat er al een paar wissels zijn geweest in zangeressen. Is Xandria nu de band hoe die zou moeten zijn en waar jullie nog een aantal jaren mee verder kunnen?
Wat mij betreft wel! Er is van moment één zo een onwijze klik tussen mij en de jongens. Het is net alsof ik ze al jaren ken. Als dat niet het geval was geweest dan was ik ook niet in de band gestapt. Dat staat echt voorop dat die klik er moet zijn. Er is zoveel meer tijd naast het podium dan erop. Als het langs het podium niet klikt dan uit zich dat ook op het podium. Ik denk dat de band nu wel redelijk in balans is. Ook met Steven (Wussow) de nieuwe bassist erbij. Ik zie de andere drie ook alleen maar lachen en vrolijk zijn. Ik heb gehoord dat het helaas ook anders is geweest. Ik heb er wel vertrouwen in.
Hoe zijn zij bij jou terecht gekomen?
Dat is via Joost van den Broek gegaan. Die kende mij van Ex Libris. Hij is de magic man? Hij wel! Die zit echt overal tussen. Dat vond de koning ook he. Daar heeft hij zelfs een lintje voor gekregen.
We zijn op het eind gekomen van dit interview. Zoals gebruikelijk zijn de laatste woorden voor jou. Wat wil je nog graag kwijt aan onze lezers?
Ik wil iedereen bedanken die me volgt en mij steunt in mijn werk met Ex Libris en Xandria. Verder kan ik vragen om mij in de gaten te houden want er komt nog veel meer aan.
Bedankt voor jouw tijd nogmaals.
Graag gedaan.