Exess – Deus Ex Machina

Op het debuutalbum van de Zwitserse band Exess komen diverse metal stijlen bij elkaar.
De band bestaat uit zangeres Céline Bart, gitarist Stéphane Vroidvaux, drummer Alan Montanari en bassist David Pauli. De band speelt stevige rock en metal, maar weet op het negen nummers tellende debuut album goed te variëren.  De band kent invloeden van Pantera en Machine Head.
Not An Eternal Daybegint als stevige opener het album, de zang van Bart is eigenlijk iets te lief voor de muziek, het haalt de kracht een beetje uit dit nummer. En dit zal ook op een aantal andere nummers gebeuren waardoor de nummers wat verschuiven naar mainstream poprock. Van een heel ander kaliber is dan de zuikerzoete ballad Bittersweet Lullaby. Een nummer dat eigenlijk niet eens een rockballad mag heten, het is een rustig popnummer geworden.
Op Nothing’s Left wordt het nog even spannend, Bart zingt een duet met Patrick Dujany die zijn diepzwarte grunts goed weet te gebruiken als wapen tegen de zoete vocalen van Bart. Het gitaarspel van Vroidvaux is ruig en zwaar en de ritme sectie stuwt het nummer voort. Eindelijk lijkt de band op stoom te zijn gekomen.
Als laatste nummer op het album heeft de band gekozen voor een niet onverdienstelijke cover van Sleeping Satellite, de hit van Tasmin Archer. Het is een mooie afsluiter van het bijna vijftig minuten durende debuut, maar het volgende album zal iets overtuigender moeten worden dan deze verzameling nummers.