Het is ook juist die combinatie van diverse stijlen, noem het accenten, die de muziek van Eyes Wide Open zo aantrekkelijk maakt. Je hebt de afgelopen maanden al kennis mogen maken met het nieuwe album door het uitbrengen van een aantal singles.
Na het intro World Of Fire zet Eyes Wide Open de deur wijd open met de eerste single Devastation. Een compositie met kracht en een lekkere gitaarbasis die de compositie draagt. Voor mij is hier duidelijk dat deze Zweedse band goed geluisterd heeft naar Caliban en Parkway Drive en van daaruit zelf gaan bouwen aan een prettige compositie. De tweede single Burn ‘Em ligt in het verlengde en hier is het de passie/emotie die sterk aanwezig is en je zo meeneemt op dit Zweedse avontuur.
Wanneer we de volgorde van de singles even aanhouden, komen we vanzelf bij Eraser. Een compositie waarin vooral het drumwerk van grote invloed is op het gevoel dat je krijgt bij het beluisteren ervan. Sterk is de afwisseling in krachtige zangpartijen en de meer ingetogen en pakkende clean vocals. Single End Of Days heeft ook die dubbele input van zang, maar hier is het de samenzang die aanspreekt hoewel bescheiden clean vocals het gevoel mooi naar voren zet. Vanuit dit rustpunt bouwt Eyes Wide Open de compositie sterk op en de minibreakdown is de aanzet tot een krachtige eindspurt. De laatste single Brother pakt uit met elementen vanuit het hoge noorden met een idee dat Children Of Bodom nog altijd alive and kicking is. Het ritme is vet en erg opzwepend. En of dat nog niet genoeg is zet Eyes Wide Open een aantrekkelijk refrein neer dat op alle fronten uitnodigt tot meebangen en -zingen.
De overige composities op het album doen zeker niet onder voor de singles die tezamen erg representatief zijn voor het algemene geluid van de band.
Fallout heeft een goede groove met daarop een dijk van een melodie. Dat is in het titelnummer Through Life And Death niet anders. De aanloop en de sfeer zijn totaal anders en het is vooral hier weer die samenzang die aanspreekt en de muziek tot grotere hoogte leidt. Naar het einde van het album staan er een paar potentiële nieuwe hits op het album te beginnen met Wildfire. Alles lijkt te kloppen hier. Er is kracht, er is melodie en er is dat contrast dat je inspireert. Daarna schakelt de band met Echoes de vijfde versnelling in om in een uptempobasis krachtig om de hoek te komen zeilen. We zijn ondertussen gewend of verwend aan of met de grunts die de clean vocals meer power meegeven, maar het is hier wel verdomde goed gedaan. In Where Death Meets Paradise ligt het tempo weer wat lager, maar het gevoel is daarmee onevenredig hoger. Een metalcoreballad die halverwege ondersteund wordt door klassieke strijkinstrumenten en daarna via een lekkere gitaarsolo terug beweegt naar de basis.
Through Life And Death is een heerlijk album. Zeker nadat het album meermalen de gehoorgang heeft verkend, word je er een beetje aan verknocht. Het is niet allemaal nieuw maar dat zal mij een worst zijn. Over de hele linie zet Eyes Wide Open een sterk en consistent geluid neer.